ဆရာမလေးနှင်း

ဆရာမလေးနှင်း

“မောင်လေးမောင်လေး”

ထိုသို့ခေါ်လိုသောအသံမှာဆရာမလေးနှင်းရဲ့အသံဖြစ်တယ်။ခေါ်ခံရသူမှာကျောင်းသာမောင်မောင်ကျော်ဖြစ်တယ်။

“မောင်လေး--ညကြရင်လာမှာလားဟင်။”
“လာမှာပေါ့----အမသာလှအောင်ပြင်ထားလိုက်။”
“အင်းပါ။လာခဲ့---ရေချိုးပြီးဆောင့်နေမယ်။ဟိုနှစ်ယောက်ကိုလည်းခေါ်ခဲ့”
“အင်းပါ---အရမ်းဆာနေပြီပေါ့”
“ဘာတွေပြောနေတာလဲကွာ”

ရှက်ပြီးဆရာမလေးနှင်းထွက်ပြေးသွား၏။ဟုတ်ပါတယ်။အားလုံးထင်သလိုဘဲဆရာမလေးနှင်းနဲ့မောင်မောင်ကျော်ဖြစ်နေတာကြာပါပြီ။ဒီကိစ္စတွေကိုပြန်ပြောရရင်အရင်နှစ်နွေရာသီကိုပြန်သွားရပါမယ်။

လွန်ခဲ့သောနှစ်က

ရွာလွန်ရွာသို့ကားတစ်စီးလာရောက်လာခဲ့တယ်။ထို့နောက်ကားပေါ်မှာအသက်၂၀ဝန်းကျင်လောက်သာရှိသေးသောမိန်းမလှလေးတစ်ယောက်ဆင်းလာပြီးအိမ်ထဲသို့ဝင်သွားတယ်။

မိန်းကလေးကအသားဖြူတယ်။ရိုးရိုးရင်ရင်ဝတ်စားထားတယ်။ဖင်လေးကဆူဖြိုးနေပြီးအပျိုပုံစံရှိတယ်။နို့လေးတွေကအရမ်းကြီးမကြီးပင်မဲ့ကိုယ်လုံးနဲ့ရှင်လိုက်ရင်အနေတော်ဘဲ။ခန္ဓာကိုယ်ကပိန်ပိန်ပါးပါးရှိပြီးမော်ဒယ်မလေးတစ်ယောက်လိုလှပတယ်။မျက်နှာလေးကမွန်မလေးအတိုင်းဘဲ။

ထိုကိစ္စများကိုဘေးအိမ်ကမောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်အကုန်မြင်လိုက်တယ်။

“အ‌ဒေါ်--ဟိုဘက်အိမ်ကိုဘယ်သူတွေပြောင်းလာတာလဲ”

“အော်အဲ့ဒါလား---မြို့ကပြောင်းလာတဲ့ဆရာမတဲ့”

“အော်”

မောင်မောင်ကျော်ဟာတောမှာနေပင်မဲ့တောသားမဟုတ်။မြို့ကျောင်းမှာ၁၀တန်းခဏခဏကျသဖြင့်တောကျောင်းကိုပြောင်းထားခြင်းဖြစ်တယ်။သို့သော်စာမကြိုးစားဘဲရွာထဲ၌လိုက်ရားလိုက်ရားနေလေ၏။

တစ်မနက်မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်အဒေါ်ခိုင်းသဖြင့်ပန်းပင်များကိုရေလောင်းနေ၏။တောအိမ်ဖြစ်သောကြောင့်အလွန်ကျယ်တဲ့အပြင်အပင်အမျိုးမျိုးတို့ကိုစိုက်ထား၏။မောင်မောင်ကျော်ရေလောင်းမျက်စိများမှာတစ်ဖက်သို့ရောသွားတယ်။ထိုအချိန်တွင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်အတော်ကြာငေးကြည့်နေမိတယ်။

ထိုအကြောင်းကအိမ်ဘေးသို့ပြောင်းလာသောမြို့မှဆရာမလေး၏ရေချိုးနေခြင်းဖြစ်တယ်။ပေါင်တံများမှာဖြူစွတ်နေ၏။ထို့အပြင်ဆရာမလေး၏လက်များမှာမိမိ၏စောက်စိများကိုလက်များဖြင့်ပွတ်၍ဆေးနေ၏။ဆရာမမှာမည်သူမျှမမြင်ဟုအထင်နှင့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုချွတ်၍ရေချိုးနေခြင်းဖြစ်ရာခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးအတိုင်းသားမြင်ရ၏။

မောင်မောင်ကျော်၏စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ယောက်ျားတို့၏သဘောအရကာမစိတ်များနိုင်းကြွလာ၏။မောင်မောင်ကျော်၏ငယ်ပါမှာလည်းနိုင်းကြွလာလေပြီဖြစ်တယ်။ထို့ကြောင့်မောင်မောင်ကျော်လည်းပါလာသောဖုန်းဖြင့်ခိုး၍ဗီဒီယိုရိုက်ထားလိုက်၏။

ထိုအကြောင်းသည်ညရောက်သည်အထိမောင်မောင်ကျော်စိတ်ထဲတွင်မပြောက်ဘဲရှိနေ၏။ဆရာမလေး၏ဖြူဖွေးသောပေါင်တံများ။ပန်းနုရောင်သန်းသောနို့သီးခေါင်းလေးများ။လက်တစ်အုပ်စာသာရှိသောနို့သီးလေးများနှင့်ဖြူဖွေးသောတင်သားလေးများမှာအိမ်မက်ထဲအထိပါလာ၏။

ရက်အနည်းငယ်ကြာသည်အထိမေ့မရဘဲဖြစ်နေ၏။ထို့ကြောင့်မောင်မောင်ကျော်လည်းဘေးအိမ်ကဆရာမလေးကိုအကြံကြီးစွာကြံတော့၏။မောင်မောင်ကျော်ကဒီကိစ္စမျိုးအတွက်ရက်ပိုင်းလောက်အိမ်အနေအထားနဲ့လိုအပ်တာတွေကိုပြင်ဆင်လေ့လာ၏။ထို့နောက်နောက်နှစ်ရက်အတွင်းလုပ်ငန်းစ၏။သူနဲ့အတူအကြံတူသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဖြစ်သောအောင်သူနဲ့စိုးကြီးတို့ကိုပါခေါ်လိုက်၏။

“မောင်မောင်ကျော်အဆင်ပြေပါ့မလားကွာ”
“စိတ်မပူနဲ့အဆင်ပြေတယ်။ငါအားလုံးလေ့လာထားတယ်။ဒီအိမ်မှာသူတစ်ယောက်ထဲနေတာ”
“အဆင်မပြေရင်ငါတို့ဒုက္ခရောက်ကုန်မယ်။”
“စိတ်မပူနဲ့-------ဒါပင်မဲ့ငါတို့မှာအခွင့်အရေးတစ်ကြိမ်ဘဲရတယ်။အဲ့ဒါမှတ်ထား”
“အေးအေး----ငါတို့နားလည်ပါတယ်။”

ထို့နောက်သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံးဆရာမလေးရှိရာအိမ်သို့ခိုးဝင်ကြ၏။မောင်မောင်ကျော်၏လေ့လာထားမှုကြောင့်မည်သူမျှမရိပ်မိကြဘဲဖြစ်၏။ထို့နောက်အိမ်ထဲသို့ရောက်သောအခါသုံးယောက်လုံးစတင်လှုပ်ရှားကြ၏။

ဆရာမလေးမှာခုံတန်းပေါ်တွင်ထိုင်၍စာဖတ်နေ၏။ထိုအခါမောင်မောင်ကျော်ကအသင့်ပါလာသောထုံဆေးဖြင့်အနောက်မှတို့လိုက်၍ပါးစပ်ကိုဝိုင်းပိတ်ပြီးအပေါ်ထပ်သို့သုံးယောက်သားမ၍ခေါ်သွားကြ၏။

“ဘာလုပ်တာလဲ----လွှတ်လွှတ်”

ဆရာမလေးမှာအံကိုကြိတ်၍ပြော၏။

“တိုးတိုးနေမအော်နဲ့။ သတ်ပြစ်လိုက်ရမလား”
“တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်----ကျမမှာဘာမှမရှိပါဘူး။”
“တိတ်တိတ်နေပါဆို။”
“မင်းတို့နှစ်ယောက်အောက်မှာစောင့်နေလိုက်ဦးငါအရင်စမယ်။”
“အေးမြန်မြန်လုပ်ကွာ-----ငါတို့လည်းလုပ်ချင်တယ်”
“အေးပါ။”
“နင်တို့ဘာတွေပြောနေတာလဲ”

စကားမဆုံးခင်မောင်မောင်ကျော်ကပါးစပ်ကိုအဝတ်နဲ့ပိတ်လိုက်တယ်။ဆရာမလေးမှာရုံးသော်လည်းအားကုန်ရာသာဖြစ်၏။မလွတ်နိုင်။

“တော်တော့မရုံးနဲ့တော့”
“ဆရာမကအပျိုလို့ကြားတယ်။”
“ဒါမျိုးကိုအတွေ့အကြုံမရှိဘူးထင်ပါတယ်။”

ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့်ဆရာမလေးဝတ်ထားသောလုံချည်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်၏။
“အတွင်းခံဝတ်မထားဘူးဘဲ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့မောင်မောင်ကျော်ကသူပါးစပ်နဲ့ဆရာမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်တယ်။ဆရာမမှာအလွန်ရှက်သောကြောင့်မျက်နှာမှာနီရဲ့လာ၏။သို့သော်ထုံဆေးအစွမ်းကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်မှာလှုပ်၍မရဖြစ်၏။

-မောင်မောင်ကျော်ကပြုံးလိုက်ပြီးဆရာမရဲ့စောက်စိလေးကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ဖြေးညှင်းစွာရပ်လိုက်၏။

-ဆရာမလေးနှင်းမှာခန္ဓာကိုယ်ကမလှုပ်နိုင်သော်လည်းခံစားချက်များရှိနေ၏။

-မောင်မောင်ကျော်မှာ‌စောက်စိကိုလျှပ်နေရင်းတစ်ဖြည်းဖြည်းမြန်မြန်လျှပ်လိုက်တယ်။

-ပြီးတော့ရှေ့စောက်ဖုတ်ထဲသို့လျှာတစ်ခုလုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းအားနဲ့သွင်းလိုက်တယ်။

-အတွင်းသားတွေကိုပါလျှာနဲ့အသေအချာလျှပ်‌ပေးလိုက်တယ်။

-ခံစားချက်ရှိနေတဲ့ဆရာမလေးနှင်းမှာခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကော့တပ်လာ၏။

-အသက်ရှူသံများမြန်လာပြီးပါးစပ်မှငြီးသံများထွက်လာ၏။

-ထို့နောက်မောင်မောင်ကျော်ကလျှပ်နေတာကိုရပ်လိုက်တယ်။

-နှုတ်ခမ်းသားများကိုဖုတ်၏နှုတ်ခမ်းသားများပေါ်မှာတင်လိုက်ပြီပါးစပ်ကနေပြီးတစ်ချက်စုပ်လိုက်တယ်။

-စုပ်ချက်နဲ့အတူဆရာမလေးနှင်း၏ငြီးသံမှာလည်းရှည်လာတယ်။

-ငြီးသံနဲ့အတူဆောက်ဖုတ်ထဲမှအရည်များထွက်လာတယ်။
“ဆရာမစိတ်ပါလာပြီမှတ်လား။စိတ်မပူပါနဲ့အများကြီးကျန်ပါသေးတယ်။”

မောင်မောင်ကျော်ပြောသောစကားများကိုဆရာမလေးနှင်းမကြားတော့။ကာမအရသာကိုသာခံစားရင်းစိတ်များပြန့်လွင့်နေ၏။

-အဲ့ဒီနောက်မောင်မောင်ကျော်ကဆရာမလေးနှင်း၏ပါးစပ်အတွင်းကအဝတ်အစကိုဖယ်ပေးလိုက်တယ်။
“ကြိုက်လား--ဆရာမ”
“အင်း”

ဆရာမလေးနှင်းမှာအပျိုစစ်စစ်ဖြစ်သဖြင့်ကာမအရသာကိုမခံစားဘူးဘဲဖြစ်၏။ထို့ကြောင့်အကြိုက်တွေ့နေ၏။လူကသာရုံးနေသော်လည်းစိတ်ကလက်ခံနေတဲ့အပြင်ခန္ဓာကိုယ်ကပါပါနေပြီဖြစ်တယ်။ဆရာမလေးနှင်း၏အသံမှာအားမရှိတဲ့အပြင်ရှက်တဲ့အသံတွေပါပါနေ၏။
“ဒါဆိုငြိမ်ငြိမ်နေ----မအော်နဲ့”
“ဆရာမဒီအရသာကိုဆွဲသွားစေရမယ်”

ပြောရင်းဖြင့်‌မောင်မောင်ကျော်ကရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်တယ်။

ဆရာမလေးနှင်းကထောင်မတ်နေတဲ့မောင်မောင်ကျော်ရဲ့လီးကြီးကိုကြည့်နေမိတယ်။

ဆရာမလေးနှင်း၏စိတ်ထဲမှာကာမအရသာကိုအတင်းတောင်းတနေပြီဖြစ်၏။

ဒါကိုမောင်မောင်ကျော်ရိပ်စားမိတယ်။

ထို့ကြောင့်လီးကြီးအားစောက်ဖုတ်ထဲသို့တစ်ခါထဲမထိုးသွင်းဘဲထား၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာပါးစပ်ကမထုတ်ပြောသော်လည်းမျက်စိများမှာလီးကြီးရှေ့ကမခွာဘဲရှိ၏။

မောင်မောင်ကျော်ကသူ့လီးကြီးအားဆရာမလေးနှင်း၏အဖုတ်ပေါ်တွင်တေ့လိုက်တယ်။

ထို့နောက်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ဒစ်မြုပ်ရုံမျှသာသွင်းလိုက်တယ်။
“စွပ်--------”

-ဆရာမလေးနှင်းတစ်ယောက်ရူးမတက်ခံစားသွားရပြီးပါးစပ်ကလည်းအသံမျိုးစုံထွက်နေ၏။
“အား---အား---ကောင်းလိုက်တာ- အား-ကောင်းတယ်”

ထို့နောက်မောင်မောင်ကျော်ကစောက်ဖုတ်ကိုဒစ်ဖျားဖြင့်ပင်ပွတ်နေ၍ဆရာမလေးနှင်းကိုနှိတ်ဆက်နေ၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာမိန်းကလေးမို့”ကျွန်မကိုလုပ်ပါ”လို့ထုတ်မပြောပင်မဲ့ကာမအရသာကိုအလွန်အမင်းတောင်ဆိုနေပြီဆိုတာကိုမောင်မောင်ကျော်သိပါတယ်။ဒါပင်မဲ့ဒီတစ်ခါအနုနည်းကောအကြမ်းနည်းနဲ့ပါချုပ်ထားမှနောက်တစ်ခါအထုတ်ဖြည်စားရုံဘဲဆိုတာကိုမောင်မောင်ကျော်သိတယ်။ဒါ့ကြောင့်အချိန်ဆွဲနေခြင်းဖြစ်တယ်။

မောင်မောင်ကျော်အချိန်ဆွဲနေပင်မဲ့ဆရာမလေးနှင်းမှာမခံနိုင်တော့။
“ငါ့ကိုလုပ်ပေးပါတော့နော်----ငါတောင်းဆိုပါတယ်။တောင်းပန်ပါတယ်လုပ်ပေးပါ”

မောင်မောင်ကျော်တစ်ချက်ပြုန်းလိုက်ပြီး။
“အစကထဲကဒီလိုဖြစ်ရမှာ---ဒါပင်မဲ့လုပ်မပေးဘူး”
“ဘာလို့လဲ--ငါတောင်းဆိုတာပါ”
“နောက်တစ်ခါဆိုရင်ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလက်ခံရမယ်။---အဲ့ဒါအပြင်ကျွန်တော်စိတ်ပါနေရင်အချိန်မရွေးလက်ခံရမယ်။”
“အေးပါ---ငါသိပါပြီ---တောင်းပန်ပါတယ်ငါ့ကိုလုပ်ပေးပါတော့”

ဆရာမလေးနှင်းမှာဆရာမဆိုတဲ့ဂုဏ်တွေမရှိတော့ဘဲသူ့ကိုလုပ်ပေးဖို့ဘဲတောင်းဆိုနေ၏။

သို့သော်မောင်မောင်ကျော်မှာအချိန်ဆွဲနေ၏။

ဖုတ်ထဲသို့သွင်းထားသောဒစ်အစကိုပါဆွဲထုတ်လို၏။

ပြီးတော့မှလက်ခလယ်ကိုစောက်ဖုတ်အတွင်းသို့သွင်းလိုက်။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးး”

လက်ခလယ်ဆန့်တဲ့အခါမှလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ပေါင်းပြီးထပ်မှန်ထိုးလိုက်၏။
“စွပ်--ဇွပ်-----အားးးးးးးးးးးး”
“တော်တော်ဆန့်တာဘဲ။”

-လက်သန်းကြွယ်ကိုပါထက်မှန်သုံးလိုက်၏။
“”အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”

ဒီတစ်ခါတော့လက်သုံးချောင်းလုံးနဲ့ပေါင်းပြီးရှေ့နောက်အချက်၂၀လောက်ခပ်မြန်မြန်ထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်၏။”အားးးးးးးးးးးးးးးးးး-------ကောင်းတယ် -------------ဆက်လုပ် ------အား--------ထိပ်ဆုံးကိုရောက်ပြီ-အားးးးးး”

အသံစုံဖြင့်ငြီးနေသောဆရာမလေးနှင်းကိုကြည့်ပြီးမောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်အပြုံးကြီးပြုံးနေ၏။
“ကောင်တယ်မှတ်လား--ဟင်---ပညာတွေကျန်သေးတယ်။”

စကားအဆုံမှာဘဲမောင်မောင်ကျော်ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့လီးကြီးကိုဆရာမလေးနှင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲသို့ဖြည်းညှင်းစွာသွင်းလိုက်၏။”စွပ်----------------------အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”

လီးကြီးမှာအလွန်ကြီးပြီးတုတ်ခိုင်လှသလို‌ဆရာမလေးနှင်း၏‌စောက်ဖုတ်မှာလည်းအပျိုစဥ်‌လေး၏စောက်ဖုတ်ဖြစ်ရာအလွန်ကျပ်နေ၏။

လီး၏သုံးပုံတစ်ပုံသာဝင်သွားသော်လည်းကာမအရသာအပြည့်အဝကိုခံစားလိုက်ရသောဆရာမလေးနှင်းမှာအသံစုံထွက်လာ၏။”အင်း---------အားးးးးးးးးးးးးးးးး---အင့်-------အားးးးး”

မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးအားယူကာလီးကြီးအားစောက်ဖုတ်ထဲသို့ဖြည်းညှင်းစွာသွင်းလိုက်တယ်။
“ဇွပ်စ်စ်စ်စ်စ်စ်စ်စ်------------”

ဒီတစ်ခေါက်အသွင်းမှာဖြည်းညှင်းသော်လည်းအားပါသောကြောင့်စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းများပွန်းကုန်၏။

ကာမအရသာကြောင့်ဆရာမလေးနှင်းမှာရူးမလိုဖြစ်နေ၏။အစကအတင်းရုန်းကန်ခဲ့သောဆရာမလေးနှင်းမှာအခုအခါသူကပါအလိုတူဖြစ်နေ၏။

လီးကြီးမှာတစ်ဆုံးထိမဝင်ဘဲအပျိုစဥ်ကြောင့်တင်းခံနေ၍နှစ်ပုံတစ်ပုံသာဝင်၍တင်းနေ၏။
“ဆရာမကတကယ့်အပျိုစစ်ဘဲ--------စိတ်မပူပါနဲ့ကျွန်တော်ပါကင်ဖောက်ပေးပါ့မယ်။”

ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပင်အားနှင့်လီးကြီးကိုတစ်ချက်ဆွဲထုတ်ပြီးအားယူကာဆက်ဆောင့်လိုက်၏။
“စွပ်--ဇွပ်----------ဟင့်---အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”

ဆရာမလေးနှင်းမှာအခုအခါကာမအရသာကိုအပြည့်အဝခံစားလိုက်ရဟန်တူတယ်။ပါးစပ်မှလည်းအသံစုံထွက်လာ၏။

မောင်မောင်ကျော်ထို့အတူပင်ဖြစ်တယ်။မောင်မောင်ကျော်ကလီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲမှတစ်ဆုံးဆွဲထုတ်ပြီးအားယူကာအချက်၃၀မျှအားပြင်းပြင်းနှင့်မြန်မြန်ဆောင့်၏။
“စွပ်-စွပ်-စွပ်-စွပ်- စွပ်-စွပ်-စွပ်-စွပ်- စွပ်-စွပ်-စွပ်-စွပ်-ဇွပ်ဇ်စ်---------------------------”

ဆရာမလေးနှင်းမှာလည်းအသံစုံထွက်လာ၏။
“အားးးးးးးးအင့်---------ဟင့်----အာ့အားးးးးးးးးးးးအားးးးးးး---အင့်-----ပြီးတော့မယ်ဆက်ပြီးအားစိုက်အုံးအားးးးးးး”

ဆရာမလေးနှင်းရဲ့ရက်မက်ကြီးစွာတောင်းဆိုမှုအသံများပါထွက်လာ၏။

မောင်မောင်ကျော်လည်းပြီးချင်လာတာနဲ့အပြီးသတ်အနေနဲ့၁၀ချက်လောက်အားခပ်ပြင်းပြင်းဆောက်လို၏။
“ဇွတ်---ဇွတ်-------ဖွတ်----အားးးးးးးးးးးးး”

မောင်မောင်ကျော်လည်းဆရာမလေးနှင်း၏စောက်ဖုတ်ထဲမှလီးကြီးအားဆွဲထုတ်ပြီးစောက်ဖုတ်ပေါ်တွင်ပြီးလိုက်၏။

သို့သော်မောင်မောင်ကျော်မှာအားမရသေး။ဆရာမလေးနှင်း၏အပေါ်ရင်ဖုံးလေးကိုဖြည်းညှင်းစွာချွတ်လိုက်ပြီးဆရာမ‌လေးနှင်း၏နို့သီးနီနီလေးများကိုလက်နှင့်အသာအယာချေနေပြီးစိတ်ဖြေနေ၏။

မိနစ်ပိုင်းပင်မကြာလိုက်ဘဲမောင်မောင်ကျော်၏ကာမစိတ်များပြန်လည်နိုးကြွလာပြီးဆရာမလေးနှင်း၏နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုဆွဲပြီးဆုပ်လိုက်၏။

ထို့နောက်ဆရာမလေးနှင်း၏ပါးစပ်ထဲသို့သူ့၏လျှာဖျားလေးကိုထိုးထည့်ပြီးတစ်ချက်မွှေလိုက်တယ်။

ဆရာမလေးနှင်းမှာလည်းအလွန်စိတ်ပါနေပြီဖြစ်ပြီးသူ့၏လျှာများကိုလက်ခံလိုက်၏။

ထို့နောက်ဆရာမလေးနှင်းနှင့်မောင်မောင်ကျော်တို့မိနစ်ပိုင်းကြာတစ်ယောက်လျှာကိုတစ်ယောက်စုပ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေလိုက်တယ်။
“ပြွတ်----ပြွတ်-----ပွတ်”
“ကောင်းလား”
“အင်း”
“ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်။”

မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ဆရာမလေးနှင်း၏နို့သီးကောင်းလေးများကိုသူ့ပါးစပ်နဲ့အသာအယာစုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်--ပွတ်”

ဖြေးညှင်းစွာစုပ်နေရင်းကနေတဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာ၏။

ညာဘက်နို့မှဘယ်ဘက်နို့ဘယ်ဘက်နို့မှညာဘက်နို့သို့အဆက်မပြက်ပြောင်းပြီးစုပ်ပေးနေ၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာကောင်းလှတဲ့အရသာကိုမခံစားနိုင်တော့ဘဲခါးများပါကော့တက်လာ၏။

ပါးစပ်မှာလည်းအသံစုံငြီးနေ၏။
“ကောင်းလိုက်တာ---ဆက်လုပ်ပေးပါဦးဆက်ဆုပ်ပေးပါအုံး”

မောင်မောင်ကျော်မှာဆရာမလေးနှင်းပြောတာမကြားနိုင်အောင်ပင်မအားဘဲဖြစ်နေ၏။

နို့တစ်ဖက်ကိုစုပ်နေချိန်တွင်နောက်နို့တစ်ဖက်ကိုလက်များဖြင့်စုပ်နယ်နေ၏။

၄ကျော့လောက်ပြီးချိန်တွင်မောင်မောင်ကျော်ကဆရာမလေးနှင်းပေါ်ကိုကားယားခွလိုက်ပြီးနို့အုံနှစ်ခုကြားကို၎င်း၏လီးကြီးအားသွင်းလိုက်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်လိုက်၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာဆေးပြယ်နေပြီဖြစ်ရာအလိုက်သိစွာဖြင့်လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်နို့များကိုပင့်၍လီးကြီးကိုညှစ်ထားပေး၏။
“အား--ကောင်းတယ်တင်းတင်းလေးညှစ်ထား”

မောင်မောင်ကျော်လည်းဆက်တိုက်ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်အကြိမ်၃၀လောက်လုပ်ပြီးပြီးချင်လာသဖြင့်ဆရာမလေးနှင်း၏အရင်ပတ်ပေါ်တွင်ပြီးလိုက်၏။
“ပြွတ်--ပြွတ်----ဖွတ်------အားးးးးးးးးး”

ထို့နောက်လီးကြီး၏ထိပ်အားဆရာမလေးနှင်း၏နို့သီးကောင်းလေးများဖြင့်ဖြည်းညှင်းစွာပွတ်နေလိုက်၏။
“အားးးးးးးးးးး-----ဟင့်-----အာ့----ကောင်းလိုက်တာ---ရူးတော့မှာဘဲ”

ဆရာမလေးနှင်းမှာမိမိကိုယ်ပင်အပျိုစဥ်ဆိုတာမေ့နေပြီဖြစ်၏။

နို့သီးများဖြင့်ဆက်တိုက်ပွတ်နေသောကြောင့်မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်ကာမအရသာကိုအထွတ်အထိတ်သို့ရောက်လာပြီဖြစ်ပြီးဆရာမလေးနှင်း၏ပါးစပ်ထဲသို့သူ့၏လီးကြီးအားမဆန့်မပြဲအတင်းထိုးထည့်လိုက်၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာမရုံးဘဲသူကိုယ်တိုင်ကပါစိတ်ပါစွာဖြင့်စုပ်ပေး၏။
“ပြွတ်- ပြွတ်- ပြွတ်- ပြွတ်­­ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်-အားးးးးးးးးး”

ထို့နောက်ဆရာမလေးနှင်းကလျှာပြားလေးဖြင့်လီးထိပ်ပိုင်းဒစ်ကိုယုယစွာဖြင့်တစ်ချက်လျှက်လိုက်၏။
“ပြွတ်-အားးးးးးးးးးးးးးးးးး”

မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်မခံနိုင်တော့ဘဲငြီးသံအရှည်ကြီးထွက်လာ၏။

ဆရာမလေးနှင်းမှာထိုကဲ့သို့ဆက်တိုက်ဆုပ်ပေးနေသော်လည်းမောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်မှာကာမအရသာကိုပို၍သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲဆရာမလေးနှင်း၏လယ်မျိုထဲကိုသူ၏လီးကြီးအား၁၀စက္ကန့်ကြာအတင်းထိုးထဲ့လိုက်၏။
“ပြွတ်-အွတ်-----အာ့-အားးးးးးးးးးးးး”

ထို့နောက်ပြီးချင်လာသဖြင့်ဆရာမလေးနှင်း၏ပါးစပ်ထဲတွက်ပြီးလိုက်ပြီးနောက်လီးကြီးအားပြန်လည်ဆွဲထုတ်လိုက်၏။

မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်မိမိလိုအပ်သောကာမအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်ပြီမို့အဝတ်အစားများအားပြန်လည်ဝတ်လိုက်၏။
“ဒီနေ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုမှတ်ထားပါဆရာမ။နောက်လည်းဆရာမကကျွန်တော့ကိုဒီလိုဖြည့်ဆည်းပေးရမယ်”
“မဖြည့်ဆည်းပေးရင်ဟောဟိုမှာတွေ့လားအခုဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုမှတ်တမ်းတင်ထားတယ်”
“အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားမယ်။”
“ကျွန်တော်ကတော့အရဿအပြည့်အဝရလိုပြီ”
“ကျွန်တော့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အောင်သူနဲ့စိုးကြီးတစ်ယောက်တစ်လှည့်ဝင်လာလိမ့်မယ်”
“သူတို့ကိုလည်းအကောင်းဆုံးပြုစုလိုက်ဦး”

မောင်မောင်ကျော်တစ်ယောက်ဆရာမလေးနှင်းကိုအထက်စီးကပြောလိုက်၏။အဲ့ဒီတစ်ညလုံးဆရာမလေးနှင်းတစ်ယောက်မောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်နဲ့အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ရ၏။

သို့သော်ဆရာမလေးနှင်းမှာသုံးယောက်လုံးကိုမငြိုမငြင်ဘဲသူကပါအလိုတူအလိုပါဝင်ခဲ့၏။ထို့အတူမောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံးကဆရာမလေးနှင်းကိုမတူတဲ့ကာမအရသာတွေကိုပေးခဲ့ကြတယ်။မောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လည်းမနက်၃နာရီလောက်ကျမှသာအိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြတယ်။
“မောင်လေးတို့နင်တို့ပြန်ကြ‌တော့မလို့လား”

ဆရာမလေးနှင်း၏အပြောအဆိုများပြောင်းလဲသွား၏။
“အင်းပြန်တော့မယ်။”
“လူတွေမတွေ့ခင်ပြန်မှဖြစ်မယ်လေ။---ဘာလဲထက်အလိုးခံချင်လို့လား။”
“အင်း”

ဆရာမနှင်း၏မျက်နှာမှာရှက်ပြုံးများဖြင့်ပြန်လည်ပြော၏။
“ဒီနေ့ညကြရင်ကောလာမှာလားဟင်”

မောင်မောင်ကျော်မှာတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီးအဖြေမပေးဘဲပြန်လာလိုက်၏။

ဆရာမလေးနှင်းကတော့သူ့အဖြစ်ကိုအိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲကျန်ရင်းတွေးနေခဲ့ဟန်တူ၏။နောက်ပိုင်းနေ့တွေမှာတော့ဆရာမလေးနှင်းနဲ့သူတို့သုံးယောက်ကြုံရင်ကြုံသလိုအမြဲလိုးဖြစ်ကြတယ်။

ဒီလိုနဲ့နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တွေအပြီးရွာကျောင်းမှာမောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်၁၀တန်းတက်ကြတာပေါ့။အဲ့အချိန်မှာကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးဝင်လားပြီး-
“ကဲကလေးတို့။ဒီနှစ်၁၀တန်းကိုဆရာမအသစ်ကစာသင်ပြလိမ့်မယ်”

ပြောရင်းဆိုရင်းဆရာမလေးနှင်းဝင်လာ၏။

ဆရာမလေးနှင်းဝင်လာတာကိုမြင်တော့မောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ကမသိမသာပြုံးနေကြသလိုဆရာမလေးနှင်းကလည်းမောင်မောင်ကျော်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ကိုမြင်တော့ရှက်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်တာပေါ့။

ပြီးပါပြီ။