ညီမသုံးယောက်( အပိုင်း-၂ ( ပန်းနုဦးနှင့်အောင်မင်းကြားကဇာတ်လမ်း ) )
ပန်းနုဦးတစ်ယောက်အိမ်ပြန်လာတော့နောက်ကလိုက်လာတဲ့အောင်မင်းရဲ့ခေါ်သံကြောင့်ရပ်ပြီးနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။
“ပန်းနုဦး--ပန်းနုဦး”
“အော်အောင်မင်း--နင်ကိုငါကအိမ်ပြန်ရောက်ပြီလို့ထင်နေတာ”
အမှန်တော့ပန်းနုဦးတစ်ယောက်လမ်းကိုဖြည်းဖြည်းချင်းလမ်းလျှောက်နေရပါတယ်။စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးအတုကြီအဆုံးထိဝင်သွားတင်မို့လို့အောင့်သက်သက်ဖြစ်နေလို့ပါ။
“မဟုတ်ဘူး--ငါနင့်ကိုလိုက်ရှာနေတာ--ပြစရာရှိလို့”
“ပြစရာရှိတယ်”
“အင်း--ဟော့ဒီမှာ”
အောင်မင်းကပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပန်းနုဦးရဲ့တုန်စက်ရစ်မုကိုပြလိုက်။
ပန်းနုဦးအတော်လေးလန့်သွား၏။
ကျောင်းခန်းထဲ၌သူခံစားရသောအရသာမှာအောင်မင်းလက်ချက်ဆိုတာသိလိုက်၏။
ဒါအပြင်သူ့အကြောင်းကိုသိသွားပြီဟုလည်းထင်မိ၏။ရှက်လည်းရှက်မျက်နှာလည်းပူဖြစ်၏။
အောင်မင်းမှာပန်းနုဦးဖြစ်သွားပုံကိုရိပ်စားမ၏။
သို့သောမသိချင်အောင်ဆောင်လိုက်၏-
“နင်ဒါကိုဘာရစ်မုလို့ထင်လည်းပန်းနုဦး”
“ဟင်--နင်မသိဘူးလား”
အမှန်တော့အောင်မင်းတစ်ယောက်ကသိပါတယ်။ဒါပင်မဲ့မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်၏။
“အင်မသိဘူး”
ဒီအခါမှပန်းနုဦးတစ်ယောက်သက်ပြင်းချနိုင်၏။
“ငါလည်းမသိဘူး--ထားလိုက်ပါလာငါတို့အိမ်ပြန်ကြမယ်”
အဲ့လိုနဲ့အောင်မင်းကောပန်းနုပါအိမ်ပြန်လာကြ၏။
ညအိပ်ယာဝင်ချိန်အထိအောင်မင်းကောပန်းနုဦးပါယနေ့ဖြစ်သောကိစ္စများကိုမမေ့နိုင်။
အောင်မင်းကတော့ဒီနေ့ရိုက်ကူးခဲ့သောဗီဒီယိုများဖြင့်ပန်းနုဦးကိုမှန်းကာထုနေ၏။
ပန်းနုဦးမှာလည်းမိမိနှင့်သူငယ်ချင်းနှင်းတို့ဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုပြန်တွေးနေကာမိမိလီးတန်အတုဖြင့်မိမိကိုယ်ကိုယ်ပြန်ပြီးစိတ်ဖြေနေ၏။
နောက်နေ့မနက်၈နာရီလောက်ရောက်တော့အောင်မင်းတစ်ယောက်ပန်းနုဦးတို့ညီမတွေရဲ့ဆိုင်ကိုသွားပြီးကူပေး၏။
“မောင်လေးရောက်လာပြီလား”
“ဟုတ်”
“ဒါနဲ့အမတို့ကဘယ်သွားမလို့လဲ”
“ဘယ်ကမှာလဲလိုအပ်တာတွေသွားဝယ်မလို့ညနေလောက်မှပြန်ရောက်မယ်”
“အော်ဟုတ်ဒါနဲ့ပန်းနုဦးကော”
“နင့်သူငယ်ချင်းကတော့ပြောမနေနဲ့အိပ်နေတုန်းဘဲ”
ပန်းနုဦးရဲ့အမနှစ်ယောက်ဖြူဖြူနဲ့နေခြည်တို့နှစ်ယောက်ကအောင်မင်းကိုဆိုင်အပ်ပြီးဈေးဝယ်ဖို့သူတို့နှစ်ယောက်ထွက်သွားကြတယ်။
ပန်းနုဦးတစ်ယောက်အိပ်ယာထလာတော့ရေမိုးချိုးလိုက်ပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းမယ်အလုပ်မှာအောင်ကိုတွေ့တော့အိမ်ပေါ်ကိုပြန်တက်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ပန်းနုဦးရဲ့စိတ်ထဲမှာအတွေးတစ်ခုပေါ်လာ၏။
အဲ့ဒါကအောင်မင်းတစ်ယောက်မသိဘဲနဲ့ရစ်မုကိုလာပြတာဟုတ်ကောဟုတ်ရဲ့လားဆိုတာပါဘဲ။
နောက်တော့ဟုတ်မဟုတ်စမ်းကြည့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့မိမိအခန်းထဲမှအတိုဆုံးစကတ်ကိုဝတ်လိုက်ပြီးအတွင်းခံမဝတ်ပန်းနုဦးတစ်ယောက်အောင်မင်းရှိရာအောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားလိုက်တယ်။
“ဟာပန်းနုဦးနိုးပြီလား”
“အင်း--ငါရှာစရာရှိလို့ခဏလေးဖယ်အုံး”
“အင်းရှာလေ”
ထို့နောက်ပန်းနုဦးတစ်ယောက်သူအတွင်းခံဝတ်မထားတာကိုအောင်မင်းမြင်အောင်ဖင်ကုန်းပြလိုက်တယ်။
အောင်မင်းမြင်လိုက်ချိန်မှာတော့အောင်မင်းရဲ့လီးထောင်မတ်လာပြီဖြစ်တယ်။
ဒါကိုပန်းနုဦးကသိပြီးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ကာနောက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆုတ်လိုက်ပြီးအောင်မင်းရဲ့လီးရှိရာနေရာကိုထိမိအောင်ထိကွင်ဆင်လိုက်တယ်။
အောင်မင်းတစ်ယောက်မနေနိုင်တော့ဘဲပန်းနုဦးကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။
“ပန်းနုဦးနင်ငါ့ကိုမြူဆွယ်နေတာငါသိတယ်”
“ငါလည်းနင်ရစ်မုကိုသိသိကြီးလာပေးတာကိုသိတယ်။”
“အဲ့ဒေါ့လီးအတုနဲ့မစမ်းဘဲငါနဲ့စမ်းချင်လို့လားပြော”
“အေး--နင်လည်းငါနဲ့လိုးချင်တယ်မှတ်လား”
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီးချိန်မှာတော့အောင်မင်းကသူ့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ခုံပေါ်မှာအသာအယာထိုလိုက်တယ်။ပြီးတော့သူ့ရဲ့ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကိုပြလိုက်ပြီးတော့--
“တွေ့လားငါ့လီးကအသွေးအသားအစစ်နင့်လီးအတုလိုမဟုတ်ဘူး”
အောင်မင်းကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြလိုက်တဲ့အချိန်မှာပန်းနုဦးတစ်ယောက်အတော်လေးစိတ်ပါလာတယ်။
ပန်းနုဦးကသူ့ကိုယ်သူမိန်းကလေးဆိုတာသိတယ်။အပျိုပေါ်ဝင်စဆိုတာကိုလည်းသိတယ်။
ဒါပင်မဲ့လည်းသူကိုယ်တိုင်ပါစိတ်ပါနေတာမို့လို့စိတ်ကိုအလိုလိုက်လိုက်တယ်။
“အေး--ငါ့စောက်ပတ်ထဲကိုနင့်ရဲ့ဟာကြီးကိုထဲ့ရင်နင်ခံနိုင်ပါ့မလား”
“ခံနိုင်တာပေါ့။”
နှစ်ယောက်လုံးကအရမ်းလိုးချင်နေကြပင်မဲ့စကားနိုင်လုနေကြတယ်။
အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးကလီးအတုလောက်မရှည်ဘူး။ဒါပင်မဲ့အရမ်းတုတ်တယ်။
ပန်းနုဦးအောင်မင်းရဲ့လီးကိုဒူးထောက်ပြီးလျှာနဲ့တစ်ချက်ရပ်လိုက်တယ်။
“ပြွတ်”
အောင်မင်းတစ်ကိုယ်လုံးတစ်စက်စက်တုန်လာတယ်။
ဒါအပြင်အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးကပါလီးအတုထက်ပိုပြီးရှည်လာတယ်။
အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးက၈လက်မလောက်ရှိပြီးလီးအတုထက်ပိုပြီးတုတ်တယ်။အကြောတွေတစ်ပြောင်းပြောင်းထနေတယ်။
ဒါကိုပန်းနုဦးမြင်တော့ရမက်စိတ်ပိုပြီးထန်လာတယ်။
ပန်းနုဦးကမင်းအောင်ရဲ့လီးထိပ်ကဒစ်ကိုသူ့ရဲ့လျှာပြားလေးနဲ့ကလိလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်--အားးး-ပန်းနုဦးနင်တောင်တော်တော်ဝါရင့်နေပြီဘဲ”
“ကောင်းလား”
“အိပ်ကောင်းတယ်---အားးးးးးးးးး”
အောင်မင်းလီးထိပ်ကအရည်ကြည်လေးတွေစတင်ထွက်လာတာပေါ့။
ဒါကိုပန်းနုဦးကပြောင်အောင်လိုက်လျှပ်ပြီးမြိုချလိုက်တယ်။
“ကောင်းလားပန်းနုဦး”
“ငန်သလိုလိုကြီး”
အဲ့နောက်ပန်းနုဦးကအောင်မင်းရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုအသေအချာလျှာနဲ့လျှပ်ပေးပါတယ်။
လီးချောင်းကြီးရဲ့အောက်ကနေပြီးလီးထိပ်ဒစ်ဖျားအထိအပေါ်ကနေအောက်အောက်ကနေအပေါ်ကိုထပ်ခါထပ်ခါလျှပ်ပေးပါတယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်--အားးးးး--အားးး”
ပန်းနုဦးရဲ့လီးအလျှပ်တော်မှုကြောင့်အောင်မင်းတစ်ယောက်ကာမရမက်ကြီးလာပါပြီ။
ပန်းနုဦးကလည်းအင်တာနက်ကကြည့်ထားတာတွေနဲ့အောင်မင်းကိုကလိနေပါတယ်။
ပန်းနုဦးကဂွေးစိတွေကိပါလျှာဖျားနဲ့လိုက်လျှပ်ပြီးကလိပေးနေပါတယ်။
ပြီးတော့ဂွေးစိတွေကိုပါပါးစပ်နဲ့အသေသေချာကိုစုပ်ပေးနေပါတယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်---အားးး-ပန်းနုဦးငါမနေနိုင်တော့ဘူး--နင်စုပ်ရင်လည်းစုပ်ပေးတော့”
“အေးပါ”
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပန်းနုဦးကအောင်မင်းရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုသူ့ပါးစပ်နဲ့အသေအချာစုပ်ပေးပါတော့တယ်။
လီးကြီးကအောင်မင်းနဲ့မလိုက်အောင်ကြီးနေတာမို့လို့ပန်းနုဦးပါးစပ်နဲ့မဆန့်ဘဲဖြစ်နေပါတယ်။
လီးကြီးကတစ်ဝက်သာပါးစပ်ထဲဝင်ပြီးကျန်တစ်ဝက်ကတော့အပြင်မှာကျန်နေပါတယ်။
ပါးစပ်ထဲဝင်လာတဲ့လီးကြီးကိုပန်းနုဦးကလျှာတစ်ခုလုံးနဲ့ခက်ကြမ်းကြမ်းလျှပ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးကိုအသက်ကုန်စုပ်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်---အွတ်အွတ်အွတ်------အားးးးးးးးး”
အချက်၃၀လောက်စုပ်ပြီးချိန်မှာတော့အောမင်းတစ်ယောက်မနေနိုင်တော့ဘဲဒစ်တစ်ခုလုံးရားတက်လာပြီးပြီးချင်စိတ်ဖြစ်လာတာနဲ့လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ပန်းနုဦးရဲ့ခေါင်းကိုအတင်းဖိလိုက်တယ်။
၁၀စက္ကန့်လောက်ကြာအောင်ပန်းနုဦးပါးစပ်ထဲကိုအတင်းထည့်လိုက်ပြီးအားမရသဖြင့်လီးအဆုံးထိသွင်းလိုက်၏။
အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးကပန်းနုဦးရဲ့အာခေါင်ကိုပင်သွားထောက်နေတော့၏။
ထို့နောက်ပြီးချင်လာသဖြင့်သုတ်ရည်တွေကိုပန်းနုဦးရဲ့ပါးစပ်ထဲကိုပင်ပန်းထည့်လိုက်၏။
“အွတ်အွတ်-----ပြွတ်--အားးးးးးးးး--ဖီ”
ပန်းနုဦးကလည်းအောင်မင်းရဲ့သုတ်ရည်တွေကိုထွေးထုတ်လိုက်တာပေါ့။
“အရူးကောင်--ဖီ--ငန်ငန်ကြီး”
“ကောင်းလား”
“ဘာကောင်းတာလဲ---နင်ပြီးပြီမှတ်လားငါ့ကိုလပ်ပေး”
“အေးအေး”
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပန်းနုဦးကအောင်မင်းထိုင်နေတဲ့ခုံပေါ်ကိုတက်ထိုင်လိုက်သလိုအောင်မင်းကဒူးထောက်လိုက်၏။
ထို့နောက်ပန်းနုဦးကပေါင်ကြီးကိုကားပေးလိုက်၏။
ထိုသို့ကားပေးလိုက်သောကြောင့်ပန်းနုဦး၏ပျိုဖော်ပင်မဝင်သေးသောစောက်စိကလေးမှားပြူပြီးထွက်လာ၏။
“နင့်စောက်ဖုတ်ကလေးကလှတယ်နော်--နီရဲနေတာဘဲ”
“ကြည့်မနေနဲ့ရှက်တယ်လုပ်မှာသာလုပ်”
“အင်းပါ”
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့အောင်မင်းကပျိုဖော်ဝင်တောင်မဝင်သေးတဲ့ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးကိုလျှာနဲ့တစ်ချက်လျှပ်လိုက်၏။
ပန်းနုဦးတစ်ယောက်ကော့တက်သွားသည်။
“ပွတ်--အားးး”
စိုစပြုလာသောပန်းနုဦး၏စောက်ဖုတ်ကလေးကိုအောင်မင်းကလျှာဖြင့်အချက်၂၀လောက်လျှပ်၏။
“ပြွတ်ပွတ်---အားးး”
အဲ့နောက်တော့အောင်မင်းတစ်ယောက်ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ဘေးသားနေရာလေးတွေကိုပါလျှာပြားလေးဖြင့်ကလိ၏။
“အားးးး--ယားတယ်---ကောင်းတယ်”
ပန်းနုဦးရဲ့နီရဲနေသောစောက်ဖုတ်တစ်လျှောက်အပါအဝင်စောက်ပေါက်ကိုပါလျှာဖြင့်တစ်ချက်ခက်ကြမ်းကြမ်းလျှပ်လိုက်၏။
“ပွတ်-------အားးးးးးးးးးးးးးးး--ကောင်းတယ်”
ပန်းနုဦးရဲ့ငြီးသံတွေကြောင့်အောင်မင်းလည်းပိုပိုထန်လာပါပြီ။
အောင်မင်းကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလျှာကြီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ဗြွတ်----------အားးးးးးးးးးးး”
အောင်မင်းရဲ့လျှာကြီးကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ဘေးနံရံများကိုအတင်းတိုးဝင်သွားသောကြောင့်ပန်းနုဦးတစ်ယောက်ကြက်သီးတွေတဖြန်းဖြန်းထလာ၏။
ထို့အပြင်စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်းအတော်လေးကိုရားတက်လာ၏။
ထိုအချိန်တွင်အောင်မင်း၏လျှာကပန်းနုဦးရဲ့အပျိုစဥ်ဖြစ်ခါစအမှေးလေးကိုထိမိ၏။
“အားးးးးးးးးအဲ့နေရာ---ကောင်းတယ်ကလိပေး”
ပန်းနုဦးရဲ့တောင်းဆိုမှုကြောင့်အောင်မင်းတစ်ယောက်ခက်ကြမ်းကြမ်းကလိပေးလိုက်တာကြောင့်အရည်များတလတ်ဟောကျလာသလိုပန်းနုဦးတစ်ယောက်အတော်လေးကိုကော့တက်လာပါတော့တယ်။
“အားးးကောင်းတယ်---ငါတစ်ချီပြီးပြီအားးး”
“ကောင်းလား”
“အင်း”
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုအောင်မင်းတစ်ယောက်လက်ညှိုးကိုသွင်းလိုက်၏။
အောင်မင်းရဲ့လက်ညှိုးမှာပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုဖြည်းညှင်းစွာဝင်သွားတာနဲ့အတူပန်းနုဦးရဲ့ငြီးသန်တွေပါအဆက်မပြက်ထွက်လာတာပေါ့။
“ပြွတ်အားးးးးးးးးးးးး----အင့်--ဟင့်--နာတယ်---အားးးးးးးးးစပ်တယ်”
အောင်မင်းရဲ့လက်ညှိုးမှာလက်သည်းနည်းနည်းရှည်သောကြောင့်ပန်းနုဦးစောက်ဖုတ်ကိုပိုပြီးယားတက်လာစေပါတယ်။
ပွန်းယာလေးတွေကြောင့်အနည်းငယ်စပ်လာတာလဲပါတာပေါ့။
အောင်မင်းရဲ့လက်ညှိုးကပန်းနုဦးရဲ့အပျိုရည်အမှေးစလေးအထိထိုးသွင်းလိုက်တော့တာပေါ့။
“ပြွတ်ဇွပ်----------အားးးးးးးးး”
အောင်မင်းရဲ့လက်ညှိုးထိပ်ကလက်သည်းထိပ်လေးကြောင့်အပျိုအမှေးပါးလေးကိုအနည်းငယ်ပွန်းစေလိုက်တော့၏။
ထိုပွန်းရာမှာပန်းနုဦးအားစပ်ဖြင်းဖြင်းနှင့်ယားတတ်လာစေတော့၏။
“အားးးးကောင်းတယ်--ဆက်ပြီးလုပ်ပါ--အားးးးးး--ယားတယ်”
အောင်မင်းတစ်ယောက်လက်ညှိုးနဲ့ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းကအပျိုရည်ကိုပိုပိုပြီးကလိလိုက်တော့တယ်။
အောင်မင်းကလိလေပန်းနုဦးတစ်ယောက်ကော့ကော့တက်လာပြီးအရည်များကျဆင်းလာတော့၏။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး--ပြီးပြီအားးးးးးးး”
“အရည်တွေအများကြီးဘဲဟ”
“အေယားတယ်”
“ငါ့လီးကြီးကိုနင့်ထဲထည့်ချင်လို့”
“အေးပါလာ”
ပန်းနုဦးကအလိုက်သင့်ဈေးအရောင်းကောင်တာကိုလက်ထောက်ပြီးအောင်မင်းဘက်ကိုသူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကော့ပေးလိုက်တယ်။
“နင့်စောက်ဖုတ်ကတင်းနေတာဘဲပန်းနုဦး”
“အင်းနင့်လီးကြီးကိုငါ့ဖုတ်ထဲသွင်းတော့လေ”
“အေး”
ပန်းနုဦးကခွင့်လွတ်ပြုလိုက်တာနဲ့ပန်းနုဦးကသူ့လီးထိပ်ကြီးကိုပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့ပွတ်လိုက်တယ်။
အောင်မင်းရဲ့လီးနဲ့ပန်းနုဦးကိုပွတ်လေပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးယားတက်လေဖြစ်လာသလိုပန်းနုဦးတစ်ယောက်လည်းကော့တက်လာပြီးအငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲဖြစ်၏။
“အောင်မင်းနင်ငါ့ကိုလိုးမှာလားပွတ်နေမှာလား”
“ငါလိုးမှာပါယားတဲ့အရသာကိုခံစားနေတာ”
အောင်မင်းကဆက်တိုက်လီးနဲ့ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဆိကိုဆက်တိုက်အချက်၂၀လောက်ပွတ်နေလိုက်တယ်။
“လိုးပါတော့ဆို”
“အေးပါ”
ပြီးတော့ပွတ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီစောက်ဖုတ်ကိုတေ့လိုက်ကာတစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်၏။
“အားးးးးးးးးးးးးနာတယ်ဟ”
“ဒါပင်မဲ့လီးအတုတောင်ခံနိုင်ပြီးကြိတ်ခံလိုက်ဟာ”
အောင်မင်းရဲ့ဆောင့်ချလိုက်မှုကြောင့်လီးကြီးကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုတစ်ဝက်လောက်နစ်ဝင်သွား၏။
”ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်အားးးးးးးးးးးးး”
အောင်မင်းရဲ့အဆက်မပြက်ဆောင့်ချမှုကို၅ကြိမ်လောက်လုပ်ပြီးချိန်မှာတော့ပန်းနုဦးတစ်ယောက်အသားကျသွားပါပြီ။
“အားးး-အင့်”
တဖြည်းဖြည်းယားတက်လာတာနဲ့အတူပန်းနုဦးတစ်ယောက်အတော်လေးတွန့်လိမ်လာပါတယ်။
“ကောင်းလား”
“အင်း”
“ငါနင်ပါကင်ကိုဖောက်မယ်”
“အင်းလုပ်လေ”
ပြောလို့အပြီးမှာဘဲအောင်မင်းတစ်ယောက်ကသူ့လီးကြီးကိုပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေအဆုံးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးအားယူကာခက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချလိုက်တာပေါ့။
“ပြွတ်--ဖျက်---အားးးးးးးးးးးး--သေပါပြီ--နာတယ်”
အောင်မင်းရဲ့ဆောင့်မှုကြောင့်အပျိုပင်ဖြစ်ခါစပန်းနုဦးတစ်ယောက်အတော်လေးကော့တက်လာပါတယ်။
အဲ့ဒါအပြင်ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းမှအပျိုအမှေးပါးပေါက်သွားတဲ့အသံနဲ့အတူသွေးစများပါဝင်လာပါတယ်။
ပန်းနုဦးရဲ့အပျိုအမှေးပါးကိုအားရပါးရဆောင့်လိုက်ပြီးကာမအရသာကိုရယူလိုက်တဲ့အောင်မင်းတစ်ယောက်ကတော့တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သိမ်းတွေတစ်ဖြန်းဖြန်းထလာပါတော့တယ်။
ပန်းနုဦးကလည်းအပျိုအမှေးပါးပျက်သွားတာမို့စောက်ဖုတ်အတွင်းကသွေးစတွေထွက်ပြီးအစပိုင်းမှာနာပင်မဲ့၄ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့အနည်းငယ်ခံလာနိုင်ပါပြီ။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်--အားးးးးး--ကောင်းတယ်ဆက်ဆောင့်”
အောင်မင်းကတော့တစ်ချက်မှမနားဘဲနဲ့ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လီးနဲ့အကြိမ်ကြိမ်ဆောင့်နေပါတယ်။
ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာလဲပန်းနုဦးရဲ့တင်ပါးဆုံသူ့ဂွေးစိကြီးတွေကတစ်ဖျန်းဖျန်းနဲ့ရိုက်မိနေပါတယ်။
အောင်မင်းတစ်ယောက်ဆောင့်တာကြာလေလေပန်းနုဦးတစ်ယောက်ကတော့အကြောတွေကော့တက်လာတဲ့အပြင်စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလဲရားတက်လာပါတော့တယ်။
အချက်၃၀ကျော်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့နှစ်ယောက်လုံးပီးချင်သလာလိုဖြစ်လာပါတယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်-----အားးးးးး----ပြွတ်----ပန်းနုဦးငါပြီးတော့မယ်”
“ပြီးမယ်ဆိုရင်အပြင်မှာပြီး
“အေးပါ”
နောက်ထက်၅ချက်လောက်ထက်ပြီးဆောင့်လိုက်တာမို့လို့အတော်လေးကိုကော့တက်လာပြီးနှစ်ယောက်လုံးပြီးချင်လာတာနဲ့အောင်မင်းတစ်ယောက်ပန်းနုဦးစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
ပန်းနုဦးကလည်းမိမိစောက်ဖုတ်ထဲကထွက်လာတဲ့လီးကို၇ချက်လောက်သူ့ရဲ့လက်နုနုလေးတွေနဲ့ကွင်းသိုက်ပေးလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
အောင်မင်းလီးထဲကလီးရည်တွေကထောင်ပြီးပန်းထွက်လာတော့တယ်။
“ပန်းနုဦးငါပြီးပြီ”
“နင်ပြီးပင်မဲ့ငါမပြီးသေးဘူးငါ့ကိုလုပ်ပေးအုံး”
ပန်းနုဦးအဲ့လိုပြောလိုက်တော့အောင်မင်းကပန်းနုဦးရဲ့စောက်စိလေးကိုသူ့လက်ထိပ်နဲ့အဆက်မပြက်ချေပေးလိုက်တယ်။
အားတဲ့လက်တစ်ဖက်ကလည်းပန်းနုဦးရဲ့နို့တွေကိုချေပေးလိုက်ပြီးကျန်နို့တစ်ဖက်ကိုတော့သူ့ပါးစပ်နဲ့ခက်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးလိုက်တယ်။
လျှာပြားလေးနဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုအဆက်မပြက်ကလိပေးနေသလိုစောက်စိကိုချေပေးနေတဲ့လက်ရဲ့အရှိန်ကိုလည်းမြှင့်လိုက်တယ်။
အောင်မင်းရဲ့လုပ်ပေးမှုကြောင့်ပန်းနုဦးမခံနိုင်တော့ဘဲ-
“အားးးးးပြီးပြီပြီးပြီ---အားးး”
ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေဆက်တိုက်စီးကျလာပါတော့တယ်။
ဒါပင်မဲ့အောင်မင်းကမပြီးသေးဘဲပန်းနုဦးကိုဈေးရောင်းကောင်တာကိုလက်နဲ့ထောက်ပြီးကုန်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
“ပန်းနုဦးငါ့ကိုကုန်းပေးနင့်စောက်ပေါက်ကိုငါလိုးမယ်”
“အေးအေး”
ပန်းနုဦးကကုန်းပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ဖြူဖွေးနေတဲ့ဖင်လေးကနောက်ကိုအတော်လေးဖုထွက်လာပါတယ်။
“ချွန်..........................”
အဲ့အချိန်ဆိုင်ကိုဝယ်သူရောက်လာပါတယ်။
ဝယ်သူကပန်းနုဦးနဲ့အောင်မင်းတို့ဖြစ်နေတာကိုသတိမထားမိပါဘူး။
အောင်မင်းကလည်းကောင်တာအောက်ကိုဝင်ပုန်းလိုက်သလိုပန်းနုဦးကလည်းအပေါ်ပိုင်းအဝတ်အစားကိုပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။
ဈေးဝယ်သူကတော့မိမိဝယ်စရာရှိတာတွေကိုရွေးနေတာပေါ့။
အဲ့အချိန်ပန်းနုဦးရဲ့ပါးစပ်ကငြီးသံထွက်လာပါတယ်။
“အားးး--အာ့--ကောင်တယ်--လျှပ်ထား”
ဈေးရောင်းကောင်တာအောက်မှာရောက်နေတဲ့အောင်မင်းကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ပေါက်ထဲကိုလက်ညှိုးတစ်ချောင်းသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ပန်းနုဦးမှစောက်ပေါက်အတွင်းယားတားတားလေးခံစားရပင်မဲ့လည်းမငြီးရဲ့ဈေးဝယ်သူသိသွားမှဆိုး၏။
ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ဖုတ်မှပြန်ပြီးအရည်များစိုလာပြီဖြစ်တယ်။
အောင်မင်းကလက်ညှိုးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြီးလက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ခုသုံးပြီးပြန်ထိုးလိုက်တယ်။
လက်နှစ်ချောင်းနဲ့စောက်ပေါက်ကိုထိုးခံရတဲ့ပန်းနုဦးတစ်ယောက်စောက်ပေါက်မှာပိုပြီးယားတတ်လာသလိုနာတာကိုပါခံစားလာရပါပြီ။
အောင်မင်းကတော့ပန်းနုဦးကိုမညှာတော့ဘဲဆက်တိုက်ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ပေါက်ကိုလက်နဲ့ထိုးပါတော့တယ်။
“ဇွပ်ဇွပ်ဇွပ်--အားး--အာ့”
ပန်းနုဦးမှာငြီးချင်သော်လည်းဈေးဝယ်ရှိနေ၍မငြီးရဲ့လူမိမှာဆိုး၏။
“ညီမ”
“ဟုတ်”
“ဒီပစ္စည်းဘယ်လောက်ကျလဲ”
”အော်၄၀၀ပါရှင့်”
ဈေးဝယ်မှာဈေးဝယ်ပြီးဆိုင်အတွင်းမှပြန်ထွက်သွားသည်နှင့်ကောင်တာထဲကအောင်မင်းထွက်လာ၏။
“ဖျန်းးးးးးးးးးးးးးး---အားးးးးးးး”
“ငါ့နင့်ကိုလိုးတော့မယ်နော”
“အေးအေးလိုးလိုး”
အောင်မင်းကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ပေါက်ကိုသူ့ရဲ့ပြန်ထောင်လာတဲ့လီးကြီးနဲ့ထောက်ပြီးဖြည်းညှင်းစွာသွင်းလိုက်၏။
“စွပ်------အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး--နာတယ်--အမေတို့ကယ်ပါအုံး”
ပန်းနုဦးမှလီးအတုနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသာလိုးဘူး၏။
စောက်ခေါင်းကိုမစမ်းဘူး။
ပန်းနုဦးအော်သံနဲ့အတူလီးကြီးမှာတဖြည်းဖြည်းစောက်ခေါင်းထဲသို့နစ်မြုပ်ဝင်သွား၏။
“သေပါပြီ--နာတယ်”
”နာလည်းကြိပ်ခံပေတော့”
ပန်းနုဦးကိုအောင်မင်းကအဲ့လိုပြောလိုက်ပြီးစောက်ခေါင်းထဲကလီးကိုခက်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထုတ်ပြီးခက်ကြမ်းကြမ်းပြန်ဆောင့်လိုက်၏။
“ဇွက်-ဘုန်း--အားးးးးးးးးးးး--နာတယ်နာတယ်”
အောင်မင်းမှာပန်းနုဦးဘာပြောပြောမကြားတော့စောက်ခေါင်းကိုသာကြမ်းနိုင်သမျှကြမ်းအောင်ဆောင့်၏။
“အားးးးးးးးးးးးးးးအားးးးးအားးအာ့---ဘုန်းးးးး--ဘုန်းဘုန်းဖုန်းဘုန်း”
အချက်၃၀လုံးလုံးညှင်သာမှုမရှိဘဲအောင်မင်းတစ်ယောက်ပန်းနုဦးရဲ့စောက်ပေါက်ကိုအတင်းဆောင့်၏။
ပန်းနုဦးမှာအစပိုင်း၌အရမ်းနာကျင်ပြီးလူးလှိမ့်ကာအောင်ဟစ်နေ၏။
အချက်၁၀လောက်တွင်မနာတော့ဘဲယားတက်လာ၏။
စောက်ဖုတ်ကိုအလိုးခံရတာနဲ့မတူဘဲစောက်ပေါက်ကိုအလိုးခံရတာကခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးယားတက်လာခြင်းဖြစ်၏။
ထအချက်သုံး၃၀လောက်ပြီးချိန်မှာတော့နှစ်ယောက်စလုံးပြီးချင်လာ၍အောင်မင်းကပန်းနုဦးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်၏။
“ပန်းနုဦးငါနင့်မျက်နှာပေါ်မှာပြီးမယ်”
အောင်မင်းပြောစကားကြောင့်ပန်းနုဦးတစ်ယောက်အလိုက်သိစွာဒူးထောက်ပေးလိုက်၏။
ထို့နောက်ပန်းနုဦးကပါးစပ်ကိုဟကာလက်ကလေးများဖြင့်အောင်မင်းရဲ့လီးကြီးကိုကွင်းသိုက်ပေးလိုက်၏။
“ပြွတ်ပြွတ်--အားးးးးးးးး--ကောင်းလိုက်တာ”
သုတ်ရည်များမှာအတော်လေးကိုပန်းထွက်လာပြီးပန်းနုဦးရဲ့မျက်နှာအပြည့်ပေသွား၏။
ထို့နောက်နှစ်ယောက်စလုံးကာမအရသာကိုအပြည့်အဝခံစားလိုက်ရပြီဖြစ်သဖြင့်အင်္ကျီများကိုပြန်ဝတ်လိုက်ကြပြီးမိမိလုပ်စရာရှိတဲ့အလုပ်ကိုပြန်လုပ်ကြ၏။
ပန်းနုဦးမှာအိမ်ပေါ်ကိုပြန်ထက်သွား၏။
အောင်မင်းမှာဈေးကောင်တာကိုပြန်ထိုင်လိုက်ပြီးဈေးပြန်ရောင်းဖို့ပြင်ဆင်၏။
နာရီအနည်းငယ်ကြာတော့ပန်းနုဦးရဲ့အမဖြူဖြူနဲ့နေခြည်တို့ဈေးဝယ်ပြီးပြီဖြစ်သဖြင့်ပြန်လာကြ၏။
ထိုအချိန်မှပန်းနုဦးအိမ်ပေါ်မှပြန်ဆင်းလာ၏။
ပန်းနုဦးအိမ်ပေါ်မှဆင်းလာချိန်တွင်ပန်းနုဦးနဲ့အောင်မင်းတို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အဓိပ္ပာယ်ပါစွာကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်ကြ၏။
ဆက်ရန်........
စာရေးသူ
MR-J
No comments:
Post a Comment