နယ်စပ်မိန်းမလှလေးနော်နော်
ဒီနစ်နွေရာသီမှာဇော်ကြီးတစ်ယောက်၁၈နှစ်ပြည့်ပြီမို့မိဘများကအလုပ်လုပ်ရန်ခွင့်ပြုလိုက်သလိုလူပျိုတွေဗီဇအရလုပ်ချင်တာကိုလုပ်ခွင့်ပြုလိုက်တာပေါ့။
ဒါပင်မဲ့ဇော်ကြီးရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့အလုပ်လုပ်ဖို့သာရှိတယ်။သူဝါသနာပါတာကကျောက်ပွဲစားအလုပ်ဖြစ်တာပေါ့။ဒါနဲ့သူ့သူငယ်ချင်းဦးလေးဦးခင်ရွှေနဲ့နယ်စပ်ကိုကျောက်ရောင်းဝယ်ဖို့လိုက်သွားတာပေါ့။သူတိုနဲ့အတူသူငယ်ချင်းဖြစ်သူလှကျော်လည်းပါတာပေါ့။
နယ်စပ်ကိုသွားဝယ်တယ်ဆိုတာကတန်ဖိုးကြီးကျောက်တွေကိုသူခိုးဈေးနဲ့ရနိုင်တာမို့လို့ပါ။အရင်းအနှီးနဲ့အတွေ့အကြုံသိပ်မရှိတဲ့ဇော်ကြီးအတွက်တော့သေချာပိုင်တဲ့ဈေးကွက်ကိုရနိုင်တာပေါ့။
“ဇော်ကြီး”
“ဟုတ်ဦးလေး”
“ငါတို့ဒီရထားနဲ့သွားရမယ်။”
“အော်ဟုတ်”
ဒီလိုနဲ့နယ်စပ်ကိုရထားနဲ့သွားကြတာပေါ့။ဇော်ကြီးနဲ့လှကျော်တို့ကတော့စိတ်တွေအရမ်းပျော်နေတာပေါ့။ရလာမဲ့အမြတ်တွေကိုတွေးတာနဲ့တင်အတော်လေးရင်ခုန်နေပါပြီ။
ရထားနဲ့တင်နယ်စပ်ကိုရောက်တာတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့။ကားတစ်တန်ဆက်ပြီးစီးလာရသေးတယ်။နေ့တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့နယ်စပ်ကိုရောက်တယ်။
ဇော်ကြီးမှာရန်ကုန်သားဖြစ်သော်လည်းနယ်စပ်ကိုရောက်သောအခါတောသားမြို့ရောက်သာသာဖြစ်၏။သူတို့ရောက်နေတာကမြန်မာ၊လာအိုနဲ့ထိုင်းနယ်ခြားလို့ပြောလို့ရတာပေါ့။ဝမ်းပါဆက်မြို့ကနေ့ဘက်ကောညဘက်ပါစီကားတဲ့မြို့ဖြစ်ပါတယ်။
“ဇော်ကြီး၊လှကျော်ငါတို့တည်းစရာရှာရအောင်”
“ဟုတ်ဦးလေး”
ဦးခင်ရွှေကရှေ့ဆုံးကနေသွားပြီဟိုတယ်တစ်ခုကိုငှားပါတယ်။ဟော်တယ်ကအရမ်းကြီးမကြီးဘဲနဲ့သပ်သပ်ရက်ရက်ရှိပါတယ်။
“အေးမင်းတိုနှစ်ယောက်နားလိုက်ကြဦး။ညကြမှသွားကြတာပေါ့။”
“ဟုတ်”
ဦးခင်ရွှေကဇော်ကြီးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကိုအခန်းတစ်ခန်းစီငှားပေးလိုက်ပါတယ်။
“ဦးလေးငွေကုန်ခံပြီးတစ်ယောက်တစ်ခန်းငှားပေးနေသေးတယ်”
“မင်းနောက်တော့သိလာပါလိမ့်မယ်”
“ဟုတ်”
ဦးခင်ရွှေကဇော်ကြီးအားပြုံးပြီးပြောတာပေါ့။ဇော်ကြီးတို့လည်းရေမိုးချိုးပြီးပြင်စရာရှိတာတွေပြင်ပြီညနေလောက်ရောက်တော့ဝမ်းပါဆက်မြို့ထဲကိုရှောက်လည်ကြတာပေါ့။
ဝမ်းပါဆက်မြို့ကနေ့ပိုင်းမှာသိပ်ပြီးရုပ်လုံးမပေါ်ပင်မဲ့ညဘက်မှာရုပ်လုံးပေါ်လာပါတယ်။
အာရှနိုင်ငံပေါင်းဆုံကပြည်တန်ဆာတွေအပြည့်နဲ့စီကားနေသလိုအဲ့မှာမိန်းမတွေကလည်းကုန်တစ်ခုနဲ့မခြားသလိုယောက်ျားတွေကလည်းထို့အတူပါဘဲ။
ဘာဘဲပြောပြောပါဇော်ကြီးနဲသူ့သူငယ်ချင်းလှကျော်တို့ကတော့လူပျိုစိတ်တွေရှိနေတာမို့လို့အတိုအပျက်တွေဝတ်ထားတဲ့မိန်းမတွေကိုစားမတက်ဝါးမတက်လိုက်ကြည့်နေကြတာပေါ့။
“မင်းတို့နှစ်ယောက်ကြိုက်လို့လား”
“ဗျာမဟုတ်ပါဘူး”
“ရှက်မနေပါနဲ့မင်းတို့ကလူပျိုစိတ်ဝင်နေတယ်ဆိုတာငါသိတယ်။မင်းတို့လိုချင်ရင်တစ်ယောက်စီရှာလေ”
“အာမဟုတ်ပါဘူး”
ဇော်ကြီးမှာငြင်းနေသော်လည်းစိတ်ထဲတွင်တော့အတော်ကိုလိုချင်နေပြီဖြစ်တယ်။
“ရှက်မနေနဲ့လို့ငါလည်းတစ်ယောက်လောက်ရှာမှာ၊မင်းတို့မိဘတွေကိုပြန်မပြောဘူး”
“တကယ်လားဦးလေး”
လှကျော်မှာအပြုံးကြီးပြုံးပြီးမေးလေတယ်။
ဦးခင်ရွှေမှာပြုံးလိုက်တယ်။
“အေးဟုတ်တယ်သွားရှာသွား”
ထိုအသံကိုကြားတော့ဇော်ကြီးတိုနှစ်ယောက်သားလည်းလိုက်ရှာတာပေါ့။ဇော်ကြီးကအင်တာနက်ကနေအပြာဇာတ်ကားတွေကြည့်ပြီးဖတ်နေကြပါ။ဒါပင်မဲ့အပြင်မှာတော့တစ်ခါမှမလိုဘူးပါဘူး။
ဇော်ကြီးလည်းဒီတစ်ခေါက်တော့လိုးရပြီဒီနေ့တော့အပြီအပြင်ရအောင်လိုးမယ်လို့စိတ်သွင်းလိုက်တယ်။ပြီးတော့သူကြိုက်တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုလိုက်ရှာတာပေါ့။မိန်းကလေးတိုင်းကသူမသာကိုယ်အသုဘတွေကြည့်မို့လိုအကုန်လုံးကချောလွန်းလှပါတယ်။မသိရင်ကမ္ဘာအလှမယ်တွေဆုပြီးပါတီလုပ်နေသလိုပါဘဲ။
“ဟာတွေ့ပြီ”
ဇော်ကြီးတစ်ယောက်ပြည်တန်ဆာမလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ပါတယ်။
အသားကအတော်လေးဖြူပြီးပိန်ပိန်ပါးပါးရှိပါတယ်။တင်နဲ့ဖင်ကဖုထွက်နေပြီးအဝတ်ထဲကနေနို့သီးဆံလေးတွေပြူပြီးထွက်နေပါတယ်။ဆံပင်ကလည်းတင်အထိရှိပါတယ်။ပေါင်းထိပေါ်စေတဲ့အနီရောင်စကပ်ကိုဝတ်ထားပါတယ်။
“ဟိတ်---မင်းမှာဒီနေ့ညလိုက်ရမဲ့လူရှိလား”
“ရှင်”
“တောင်းပန်ပါတယ်၊ရိုင်းသွားလား”
“အော်မဟုတ်တာဘဲ”
“ကျွန်မရှင့်ဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ပေးပါ့မယ်”
“ဒါနဲ့နာမည်က”
“နော်နော်ပါ”
“အသက်က”
“၁၉ပါ”
နော်နော်မှာဇော်ကြီးထက်အသက်၁နှစ်နီးပါးလောက်ကြီး၏။
“ဒါဆိုအမပေါ့ကျွန်တော်က၁၈နှစ်လေ”
“အော်”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ဇော်ကြီးတစ်ယောက်နော်နော်ရဲ့လက်ကိုကိုင်ပြီးဦးခင်ရွှေရှိရာသို့ခေါ်လာလိုက်တယ်။
“ဦးလေးကျွန်တော်သူ့ကိုကြိုက်တယ်”
“အေးအေး---ကလေးမတစ်ညဘယ်လောက်လဲ”
“ငါးသောင်းပါဦး”
“အေးအေး၊
အလုပ်ပြီးရင်ထပ်ပေးမယ်၊ဒါစရန်ငွေနှစ်သောင်း”
“သွားတော့၊မင်းဟိုတယ်ကိုပြန်တတ်တယ်မှတ်လား”
“ဟုတ်”
ဒါနဲ့ဇော်ကြီးလည်းနော်နော်ကိုခေါ်ပြီးဟော်တယ်ကသူ့ခန်းကိုခေါ်သွားတာပေါ့။
အခန်းထဲကိုရောက်ရောက်ခြင်းဘဲစပြီးလိုဖို့ပြင်ပါတော့တယ်။
ဇော်ကြီးကနော်နော်ကိုကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းပြီးပေါင်တွေကိုစတင်ပွတ်သတ်လိုက်၏။
နော်နော်မှာလည်းအလိုက်သိစွာဖြင့်ဇော်ကြီး၏လီးရှိရာဘေးဘီနေရာကိုလက်နုနုလေးများဖြင့်ပွတ်သတ်လိုက်ပြီ
“အတွေ့အကြုံမရှိဘူးလား”
“ဟုတ်မရှိဘူး”
ဇော်ကြီးမှာရှက်ရှက်နဲ့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။နော်နော်ကရယ်ပြီ
“ဒါဆိုအိပ်လိုက်”
ဇော်ကြီးလည်းအိပ်လိုက်တာပေါ့။အဲ့ဒီမှနော်နော်ကဇော်ကြီးရဲ့လီးရှိရာဘောင်းဘီနေရာကိုလက်ဖြင့်ဖြည်းညှင်းစွာပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာမှဘောင်းဘီဇစ်မျာကိုဖြည်းညှင်းစွာချွတ်လိုက်၏။
“တောင်နေပြီဘဲ”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့နော်နော်ကဇော်ကြီး၏လီးထိပ်ဒစ်ကြီးအားစိတ်ပါလက်ပါစွာဖြင့်လျှာပြားလေးဖြင့်ရက်နေလိုက်တာပေါ့။နော်နော်ကဇော်ကြီးလီးအားဖြည်းညှင်းစွာလျှပ်လိုက်လျှာဖြားလေးဖြင့်လီးချောင်းကြီးကိုလျှပ်လိုက်လုပ်နေတာပေါ့။
“ပွတ်---ပြွတ်ပြွတ်-ပွတ်-ပွတ်”
ဇော်ကြီးမှာလူးလိမ့်ပြီးတော်ပင်ကောင်းနေပြီဖြစ်တယ်။ကာမအရသာ၏ထိပ်ဆုံးကိုတစ်လိမ့်လိမ့်ချင်းတက်နေတော့တာပေါ့။ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးဖျန်းကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။နဖူးမျာအကြောတွေထောင်လာပြီးလီးကြီးမှာလည်းပိုမာလာတာပေါ့။
နော်နော်ကလည်းအရှုံးမပေးပါဘူး။လီးကြီးကိုပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့လျှပ်ပြီးနောက်ဂွေးစိတွေကိုပါလျှာပြားနဲ့လျှပ်သလိုလီးကြီးကိုပါလက်ဖြင့်ဖြည်းဖြည်းခြင်းထုနေတာပေါ့။
“ပြွတ်ဗြွတ်ပြွတ်ဖွတ်ဖွတ်----ဗြွတ်”
နော်နော်ထုနေတာကနေတစ်ဖြည်းဖြည်းမြန်လာတာနဲ့အမျှဇော်ကြီးကတော့အတော်ကိုကာမအရသာရဲ့ထိပ်ဆုံးကိုရောက်နေပါပြီ။
“အားကောင်းတယ်အမ----ဆက်ထုပေးအား------နဲနဲလောက်အောက်ရောက်အောင်လျှပ်ပေး”
“ပြွတ်ပြွတ်------ဗြွတ်ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်”
ဇော်ကြီးမှထိပ်ဆုံးရောက်သဖြင့်သုတ်ရည်များကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲပန်းထုတ်လိုက်၏။
“အားးးးးး--ထိပ်ဆုံးရောက်ပြီ---ကောင်းတယ်--အားးး”
“ဒီထက်ကောင်းတာတွေရှိသေးတယ်နားအုံးမှာလား”
“မနားတော့ဘူး---”
“အင်း”
နော်နော်ကပြောလည်းလည်းပြောရင်းဇော်ကြီးရဲ့အင်္ကျီတွေကိုချွတ်ပေးနေတာပေါ့။ဇော်ကြီးမှာနော်နော်ရဲ့နောက်မှပင်လိုက်နေရ၏။
အင်္ကျီဘလာဖြစ်နေတဲ့ဇော်ကြီးကိုနော်နော်ကလှည်းခိုင်းပြီးဇော်ကြီးရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလျှာပြားလေးနဲ့ရက်ပေးနေတာပေါ့။လက်တစ်ဖက်ကလည်းဇော်ကြီးလီးကိုဆက်ပြီးကွင်းသိုက်ပေးနေတာပေါ့။
နော်နော်ရဲ့အပြုအစုတွေမှာဇော်ကြီးတစ်ယောက်ပြန်ပြီးထန်လာပါတော့တယ်။
“နင်ငါ့စောက်ပတ်ထဲကိုသွင်းချင်လား”
“ဟုတ်”
နော်နော်ကဇော်ကြီးကိုအဖြေကိုကြားလိုက်တာနဲ့သူ့မှာပါလာတဲ့ကွန်ဒုံးကိုစွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။အလိုက်သိစွာအဝတ်အစားများကိုချွတ်လိုက်ပြီးအိပ်ယာပေါ်မှာပတ်လပ်လှည်းပေးနေလိုက်တယ်။
ဇော်ကြီးတစ်ယောက်ကတော့နော်နော်ရဲ့ဘလာကျင်းနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်းမြန်ရောရူးမလိုကိုဖြစ်သွားပါတယ်။နဂိုကမှတောင်နေတဲ့လီးကြီးကနှစ်ဆဖြစ်သွားပါတယ်။
ဇော်ကြီးကလည်းအထာနက်စွာဖြင့်နော်နော်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးကြီးအားတေ့လိုက်ပြီးဖြည်းညှင်းစွာသွင်းလိုက်တာပေါ့။နော်နော်မှာပြည်တန်ဆာဟုတ်ဆိုသော်လည်းစောက်ဖုတ်မှာအပျိုစဥ်အတိုင်းကြပ်နေစဲဖြစ်တယ်။
“ဇွပ်----စွပ်----ဇွပ်----စွပ်”
၃ချက်လောက်ဆက်တိုက်လုပ်သော်လည်းစောက်ပတ်နဲ့လီးဟာအံကိုက်မဖြစ်သေးဘဲကြပ်မြဲကြပ်နေပေ၏။
“အားးးးးးးး----အင့်---ဟင့်”
နော်နော်မှာငြီသံလေးများစတင်ထွက်လာပြီဖြစ်တယ်။
“နင့်လီးကြီးကအရမ်းကြီးတယ်---ငါနဲ့လိုးဖူးတဲ့ဆိုဒ်တွေထက်ပိုကြီးနေတယ်”
“တောင်းပန်ပါတယ်”
“ရပါတယ်။ဆက်ပြီးလုပ်-အားးးးးးးးးကောင်းလာပြီး--ဆက်လုပ်--အား”
လီးကြီးအားအသွင်းအထုတ်၂၀လောက်ပြီးမှသာမကျပ်တော့ဘဲအံကျလာပြီဖြစ်တယ်။ဇော်ကြီးနှင့်နော်နော်တို့မှာကာမအရသာ၏ထိပ်ဆုံးသို့ပင်တစ်ဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိလာနေပြီဖြစ်တယ်။
“ဇွတ်ဇွပ်---ပြွတ်ပြွတ်----ဖွတ်ဖွတ်--အွတ်အားးးးးးးးးး”
အချက်၃၀လောက်မြန်မြန်ဆောင်လိုက်တဲ့နောက်မှာတော့နှစ်ယောက်လုံးပြိုင်တူပြီးသွားတော့တာပေါ့။
“အားးးးးးး--အင့်အင့်----ဟင့်”
“အမကျွန်တော်အမနို့ကြီးတွေကိုဆို့ချင်တယ်”
“အင်း”
နော်နော်မှာဇော်ကြီးအားအလိုက်သင့်လှည်းပေးလိုက်တာပေါ့။အဲ့နောက်မှာတော့ဇော်ကြီးဟာနော်နော်ပြူထွက်နေတဲ့နို့တွေကိုအားရပါးရစုပ်ပါတော့တယ်။
“စွပ်စ်
--------ပွတ်----စွပ်စ်ဇ်”
“အားးးးးးးး--ကောင်းတယ်”
ဇော်ကြီးကနို့တစ်ဖက်ကိုစုပ်ရင်ကျန်နို့တစ်ဖက်ကိုပါလက်နဲ့ချေနေတာပေါ့။အဲ့အချိန်မှာဘဲဇော်ကြီးတစ်ယောက်ကာမစိတ်တွေပြန်လည်နိုးကြွလာတော့တာပေါ့။ထို့အတူနော်နော်ကလည်းဒီအတိုင်းပါဘဲ။
“ကျွန်တော်အမဖင်ကြီးကိုလိုးချင်တယ်။”
“အင်း”
နော်နော်ကအလိုက်သိစွာနဲ့ဖင်ကြီကိုကုန်းပေးလိုက်တာပေါ့။
ဇော်ကြီးကလည်းအားရပါးရနဲ့ဘဲနော်နော်ရဲ့ဖင်ကြီကိုလက်နဲ့ညစ်လိုက်လက်ဝါးနဲ့ရိုက်လိုက်လုပ်ပြီသူ့လီးကြီးကိုထည့်ဖို့လုပ်တော့တာပေါ့။
ဇော်ကြီးကလီးကြီးကိုနော်နော်ရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကိုထည့်မလို့တေ့လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့အားစိုက်ပြီးတော့လီးကြီးကိုနော်နော်ဖင်ထဲအတင်းထည့်တော့တာပေါ့။
နော်နော်ကပြည်တန်ဆာလို့သာပြောတယ်စောက်ခေါင်းကစောက်ဖုတ်ထက်ပိုပြီးတော့တောင်ကြပ်နေပါသေးတယ်။
ဒီတော့ဇော်ကြီးလည်းအရှိန်ပိုယူပြီးလီးကြီးကိုပိုအားထည့်ပြီးစောင့်ထိုးလိုက်ပါတော့တယ်။
“စွပ်စ်စ်----ဇွပ်စ်-အားးးးးးးးးးး-အင့်---ဟင့်ဟင့်--အင့်”
နော်နော်မှာအသံစုံထွက်လာပြီဖြစ်တယ်။
သို့သော်လီး၏ထိပ်ဆုံးဒစ်သာလျှင်ဝင်သေး၏။ဒီတော့ဇော်ကြီးလည်းပိုပြီအားထည့်ဖို့အတွက်လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကအပြင်ကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တာပေါ့။
“ဇွပ်စ်စ်ဇ်”
ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အရသာကဇော်ကြီးကိုဆွဲမတ်စေသလိုနော်နော်ကိုလည်းရူးခါသွားစေတယ်။လီးကြီးမှာအလွန်တောင့်တင်းနေသော်လည်းနော်နော်၏စောက်ခေါင်းမှာကျဉ်းနေသောကြောင့်ကာမအရသာမှာပြိုင်ဘက်ကင်းနေ၏။
အတွေ့အကြုံရှိသောနော်နော်တောင်လူးလိမ့်နေပြီးအရသာကိုထက်မှန်တောင်းတနေပြဖြစ်တယ်။
“စွပ်-ဇွတ်-စွပ်--ဇွပ်--စွပါ”
ဒီလိုအရသာကိုထက်မှန်ခံစားဖို့အတွက်ဇော်ကြီးမှာနော်နော်၏စောက်ပေါက်ထဲကိုအနားအနေဘဲထက်မှန်၍အတင်းထိုးသွင်းနေတော့၏။
အရသာမှာအလွန်ကောင်းသောကြောင့်ဇော်ကြီးရောနော်နော်ပါသည်းမခံနိုင်တော့ဘဲဖြစ်၍သုတ်ရည်များပြိုင်တူလွှတ်လိုက်ကြ၏။
ဇော်ကြီး၏လီးမှာကွန်ဒုံးစွတ်ထားသောကြောင့်အားမရသဖြင့်ဇော်ကြီးမှာကွန်ဒုံးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့တယ်။
ကွန်ဒုံးချွတ်လိုက်တော့မှသုတ်ရည်များမှာထိန်းမရတော့ဘဲများစွာပန်းထွက်လာတော့တာပေါ့။
နော်နော်မှာလဲစောက်ပေါက်ထဲမှအရည်များပန်းထွက်လာတော့၏။
“ကောင်းလိုက်တာအမရယ်”
“အင်းကောင်းလား”
“ဟုတ်”
အဲ့ဒီနောက်ဇော်ကြီးကောနော်နော်ပါကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်လိုက်ကြပြီးဇော်ကြီးကနော်နော်ရဲ့နို့သီးလေးတွေကိုလက်နဲ့ဖြည်းညှင်းစွာချေနေပြီးစိတ်ဖြေနေလိုက်တယ်။
နော်နော်ကလည်းဇော်ကြီးရဲ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြဇော်ကြီးကိုစိတ်ဖြေပေးနေတော့တာပေါ့။
အဲ့နောက်တော့ဇော်ကြီးလည်းအိပ်ပျော်သွားပြီးမနက်ရောက်မှဘဲနိုးတော့တယ်။
အဲ့အချိန်နော်နော်ကတော့အဝတ်အစားများကိုပြန်ဝတ်နေပြီးအခကြေးငွေယူကထွက်သွားတော့တာပေါ့။
အဲ့နောက်ပိုင်းညတွေမှာကျောက်ဝယ်ပြီးရန်ကုန်ကိုမပြန်နိုင်ခင်အထိဇော်ကြီး၊ဦးခင်ရွှေနှင့်သူ့တူလှကျော်တို့ဟာညတိုင်းတစ်နေ့တစ်ယောက်မိန်းကလေးတွေနဲ့လိုးပါတော့တယ်။
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment