ကျူရှင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်
ကျွန်တော့နာမည်ကကိုဖြိုးပါ။
ကျွန်တော်က၉ကျောင်းသားတစ်ယောက်ပါ။
ကျွန်တော်ကျောင်းတက်ရတာပြင်းပင်မဲ့ကျူရှင်တက်ရတာတော့ပျော်ပါတယ်။
ကျူရှင်တက်ရတာဘာလို့ပျော်လဲဆိုတာသိချင်လား။မပူပါနဲ့ပြောပြပါမယ်။
ဒါကဒီလိုဗျကျွန်တော့ကျူရှင်ဆရာမမှာသမီးတစ်ယောက်ရှိတယ်။
သူ့နာမည်ကစုလှိုင်တဲ့။စုလှိုင်ကသက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဗျ။ဆရာမကတရုတ်နည်းနည်းဆက်တယ်။
ဒါ့ကြောင့်သူ့သမီးစုလှိုင်ကအသားဖြူတယ်။အရပ်နည်းနည်းရှည်တယ်။ခန္ဓာကိုယ်ကလုံးလုံးလေးနဲ့ဖင်တွေရင်တွေကလည်းပြောစရာမရှိအောင်ကိုကြီးတယ်။
တကယ်ကိုရေဆင်းကားကြီးပါဗျာ။နာမည်ကြီးမင်းသမီးတွေတောင်သူ့ရဲ့အလှကိုမှီမဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။
အလှအပလဲအရမ်းကြိုက်တယ်။
ခေတ်လည်းဆန်တယ်ဗျ။
ကျွန်တော်ကျူရှင်ကိုစတက်တဲ့နေ့ကဆိုရင်ဗျာဆရာမသမီးစုလှိုင်ကိုအရင်တွေ့ခဲ့တာဗျ။
သူ့ကိုတွေ့လိုက်တော့ကျွန်တော့ညီလေးကအလိုလိုထောင်လာတယ်ဗျ။
တခါတလေဆိုရင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်ကညအိပ်ဘောင်းဘီတိုလေးကိုဝတ်ပြီးဆောင့်ဆောင့်ထိုင်နေတတ်တယ်။
ကျွန်တော်လည်းလစ်ရင်လစ်သလိုစုလှိုင်ရဲ့ဘောင်းဘီအလယ်စောက်ဖုတ်နေရာကိုချောင်းချောင်းကြည့်တာပေါ့။
ကျွန်တော်စုလှိုင်ရဲ့ဓာတ်ပုံကိုတစ်ခါတစ်ခါခိုးခိုးရိုက်ပြီးအိမ်မှာထုလေ့ရှိတယ်ဗျ။
တနေ့တော့ကျွန်တော်စားရကံကြုံတယ်ထင်ပါရဲ့။
အဲ့နေ့ကဆရာမကကျောင်းမှာအစည်းအဝေးပွဲရှိလို့ညနေလောက်မှပြန်ရမှာမို့လို့ကျူရှင်ကိုပိတ်လိုက်တယ်လေ။
ကျောင်းဆင်းတော့ကျွန်တော်ကျူရှင်ပိတ်တာကိုမေ့သွားတယ်။
ပီးတော့ကျူရှင်မှာသွားထိုင်နေတာပေါ့။
ထိုင်နေရင်းကနေမှကျူရှင်ပိတ်မှန်းသတိရလိုက်တော့ပြန်မယ်အလုပ်။
“ဗျီဂျီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး...အားးးးးးအင့်ဟင့်ဂျီးးးးးးးးးး”
အဲ့အသံကိုကျွန်တော်ကြားလိုက်တယ်။
ဒီအသံကိုကြားလိုက်တော့ကျွန်တော်ရင်းရင်းနီးနီးကြားဖူးတဲ့အသံမှန်းသတိထားမိလိုက်တယ်။
ဘယ်မှာကြားဖူးလဲတော့ဇဝေဇဝါနဲ့ပေါ့။
အဲ့တော့အသံကြားရာနေရာကိုလိုက်ရှာရတော့တာပေါ့။
အသံကအပေါ်ကလာတာဗျ။ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းအပေါ်ကိုတက်ကြည့်တော့တာပေါ့။
အသံကပိုပိုနီးလာပါတယ်။ဒီအသံကအခန်းတစ်ခုထဲကလာနေတာလေ။အခန်းရဲ့ဟနေတဲ့တံခါးကနေကြည့်လိုက်တော့။
ကျွန်တော်တွေ့လိုက်ရတာကြောင့်ကျွန်တော့ညီလေးကထောင်မတ်လာပါတယ်။
ဆရာမသမီးစုလှိုင်ကသူတစ်ယောက်ထဲစိတ်ဖြေနေတာဗျ။
လီးအတုကြီးကိုစုလှိုင်ကပါးစပ်နဲ့စုပ်နေပြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့ရဲ့စောက်ပတ်ကိုချေနေပါတယ်။
ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးအဝတ်မဝတ်ထားဘူးဗျ။
အဝတ်မဝတ်ထားတဲ့စုလှိုင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုကျွန်တော်မြင်လိုက်တော့ကျွန်တော့လီးကြီးကအတော်လေးကိုထောင်လာပါပြီ။
စုလှိုင်ကသူ့ရဲ့လက်ဖျားထိပ်ကလေးနဲ့စောက်စိကြောင်းလေးကိုလက်ကလေးနဲ့ခက်မြန်မြန်ပွတ်ချေပေးနေပါတယ်။
တစ်ခါတစ်ခါပွတ်လိုက်တိုင်းလည်းစုလှိုင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတွန့်လိန်နေပါတယ်။
ဒါ့အပြင်မှလီးအတုကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှာအသွင်းအထုတ်လုပ်နေပါသေးတယ်။
“ပွတ်ပွတ်အင့်ဟင့်အွတ်အွတ့်အင့်”
တစ်ယောက်ထဲကာမအရသာကိုခံစားနေတဲ့စုလှိုင်ဟာငြီးသံသဲ့သဲ့လေးတွေနဲ့အတူခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကော့တက်နေပါတယ်။
ဒါ့အပြင်ကိုမှကော့ကော့တက်နေသူစုလှိုင်ကိုကြည့်နေတဲ့ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်းအတော်လေးကိုထန်လာပါတယ်။
ကျွန်တော့လီးကိုကျွန်တော်ပြန်ထန်ပြီးစိတ်ဖြေနေရတဲ့အထိပါဘဲ.
ကျွန်တော်ဖျက်ကနဲသတိပြန်ဝင်လာတယ်။
ပြီးတော့ကျွန်တော့ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီးကျူရှင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်တစ်ယောက်ထဲကာမအရသာကိုခံစားနေပုံကိုဗီဒီယိုရိုက်လိုက်တာပေါ့။
“အားးးအာင့်ဟင့်အင့်အားးးကောင်းတယ်အားး”
စုလှိုင်ကပါးစပ်ထဲကနေလီးအတုကြီးကိုထုတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့တုန်စက်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်အကြောင်းနားလေးကိုကပ်လိုက်တယ်။
“ဗျီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးးးးးးးး”
တုန်စက်ကြောင့်စုလှိုင်တစ်ယောက်စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲမှာယားတက်လာပြီးကော့တက်နေတော့၏။
“အားးးးးကောင်းလိုက်တာအားးးးးးးးးးးးးးးးး”
ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကိုထန်လာနေပြီဖြစ်၏။
ကျွန်တော့လီးကြီးကအတော်လေးကိုရှည်လာပြီးအကြောတွေတဖြန်းဖြန်းထလာပြီးကြက်သီးတွေလည်းထနေပြီဖြစ်၏။
ဒါ့အပြင်ကျွန်တော်မခံနိုင်တော့။
ဒါ့ကြောင့်ကျွန်တော်ရိုက်ထားသောဗီဒီယိုနဲ့ကျူရှင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်ကိုခြိမ်းခြောက်ပြီးကာမအရသာကိုယူမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
အဲ့နောက်ကျွန်တော်တံခါးကိုဝုန်းကနဲဖွင့်လိုက်၏။
“ဝုန်းးးးးးးးးးးးးးးးးး....”
“နင်နင်ဘာလုပ်တာလဲ”
“အဲ့ဒါကကျွန်တော်မေးရမှာအမစိတ်ဖြေနေတာမှတ်လား”
“နင်နင်”
“စိတ်ကောပြေရဲ့လားကျွန်တော်ဖြေပေးရမလား...”
ကျွန်တော်ကပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ကျွန်တော့ရဲ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်ပုဆိုးချွတ်လိုက်တာနဲ့ထောင်မတ်လာတဲ့လီးကြီးကိုကျူရှင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်မြင်သွားတော့တယ်။
“နင်နင်ငါ”
စုလှိုင်တစ်ယောက်စကားတွေထစ်ထစ်အအဖြစ်သွားတယ်။
ပြီးတော့ကျွန်တော့လီးကြီးရှေ့ကနေပြီးမျက်လုံးမခွာနိုင်ဘဲဖြစ်နေတော့တာပေါ့။
စုလှိုင်တစ်ယောက်ကျွန်တော့လီးကြီးကိုမြင်တော့ပိုထန်သွားပုံရ၏။
ကျွန်တော်ရှိတာကိုပင်ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘဲအိပ်ယာပေါ်တွင်လှည်းချလိုက်၏။
ပြီးတော့စောက်စိလေးကိုလက်နဲ့ချေပြီးကျွန်တော့လီးကိုမျက်တောင်မခက်ဘဲစိုက်ကြည့်နေတော့၏။
“ပွတ်ပွတ်ပွတ်အားးးးးးးးးးးကောင်းတယ်အားးးးးး”
ထို့နောက်စုလှိုင်တစ်ယောက်အားမရလို့လားမသိကျွန်တော့ကိုစကားလှန်းပြော၏။
“မောင်းလေးအားးးအင့်ဟင့်အစ်မကိုအားးးးးးလိုးချင်လိုးလေနော်အားး”
စုလှိုင်တစ်ယောက်အဲ့လိုပြောလိုက်တာနဲ့ချက်ခြင်းဘဲကျွန်တော့ဖုန်းကိုဗီဒီယိုရိုက်လို့ကောင်းမဲ့နေရာမှာထောင်ထားလိုက်၏။
ပြီးတော့ကျွန်တော့အင်္ကျီတွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။
အဲ့နောက်တော့ကျူရှင်ဆရာမသမီးစုလှိုင်ရှိရာကိုကျွန်တော်တည့်တည့်ကြီးရှောက်သွားလိုက်တယ်။
စုလှိုင်ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုကျွန်တော့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ခုကိုဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။
“အားးးးးး”
ကျွန်တော်အဲ့လိုလုပ်လိုက်တော့စောက်စိကိုချေနေတဲ့စုလှိုင်ရဲ့လက်ကလေးတွေကအသာအယာဘေးဖယ်ပေးတယ်။
“မောင်လေးအမကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးနော်”
“ဟုတ်ကျွန်တော်အမကိုဆွဲသွားအောင်လိုးပေးမယ်။”
ကျွန်တော်အဲ့လိုပြောလိုက်ပြီးတဲ့နောက်စောက်စိအကြောင်းတစ်ရှောက်ကိုလက်ညှိုးလေးနဲ့ပွတ်တစ်ခါပင့်တင်ပေးလိုက်တယ်။
“အားးးးးးးးးးးးးကောင်းတယ်အားး”
လက်ညှိုးနဲ့ပွတ်လိုက်တာနဲ့စုလှိုင်ခါးများကော့တက်လာ၏။
ဒါ့အပြင်ငြီးသံများမှာလည်းထက်ဆင့်ထွက်ပေါ်လာ၏။
“ကော်းလိုက်တာအားးးးကောင်းတယ်မောင်လေးအားး’
ကျွန်တောကစုလှိုင်ကိုတစ်ခါထဲနဲ့ကျွန်တော့ကိုဆွဲသွားစေရမယ်လို့စိတ်ထဲမှာရေရွတ်လိုက်တယ်။
အဲ့နောက်စောစိအကြောင်းထိပ်ကလေးကိုလက်ညှိုးထိပ်ပေါက်လေးနဲ့အသာအယာလေးကလိပေးလိုက်ချိန်မှာတော့စုလှိုင်တစ်ယောက်ထက်ပြီးလုပ်ပေးရန်တောင်းဆို၏။
“အားးးးအင့်ဟင့်အားးးကောင်းတယ်အားးးအင့်ဟင့်အားး”
စုလှိုင်ရဲ့ခါးလေးကတစ်ခါကလိလိုက်တိုင်းတစ်ခါကော့တက်လာပေ၏။
“အစ်မကအရင်ကလိုးဖူးလား”
“ဟင့်အင်းမလိုးဖူးဘူး”
စုလှိုင်ပြောလို့တောင်မဆုံးခင်မှာဘဲကျွန်တော်ကစောက်ဖုတ်အကြောင်းလေးကိုကျွန်တော့ရဲ့လျှာဖျားလေးနဲ့တစ်ချက်ပင့်ပြီးလျှက်လိုက်တယ်။
“ပွတ်အားးးးးးးးးးးးးးးးအင့်ဟင့်အားးကောင်းတယ်မောင်းလေးဆက်လုပ်ပေးပါအားးး”
“အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးကစိုပြီးမွှေးနေတာဘဲ”
စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်မှာအရမ်းထန်နေမှန်းသိသာလောက်အောင်းစိုနေ၏။
အဲ့နောက်ကျွန်တော်ကကျွန်တော့လျှာဖျားလေးကိုစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်အကြောင်းလေးထဲသို့အနည်းငယ်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးခက်မြန်မြန်လေးကလိပေးလိုက်၏။
“အားးးအင့်ဟင့်အားးးးကောင်းတယ်အားးးးးအင့်ဟင့်”
ကျွန်တော့ရဲ့လျှာဖျားလေးကစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနီနီလေးတွေကိုပွတ်ဆွဲလိုက်တာမို့လို့စုလှိုင်တစ်ယောက်ရူးမတက်ကိုငြီးပါတော့တယ်။
“အားးးးကောင်းတယ်မောင်းလေးအားးးးးကောင်းလိုက်တာအားးးးးးးမောင်းလေးကအရမ်းကောင်းတယ်အားး”
ခါးလေးတွေကိုတစ်ချက်တစ်ချက်ကော့ကော့တက်လာတဲ့စုလှိုင်တစ်ယောက်ကျွန်တော်လျှက်တာကိုမခံနိုင်တော့တဲ့ပုံပါဘဲ.
“အားးးးကောင်းတယ်မောင်လေးအစ်မပြီးတော့မယ်အားးးးးအင့်ဟင့်အားးး”
အဲ့နောက်စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေအရည်ကျည်အနည်းငယ်ထွက်လာ၏။
ထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်အရည်တွေကိုကျွန်တော်ကလျှက်လိုက်ပြီးမြိုချလိုက်တယ်။
ပါးစပ်ထဲမှာငံငံလေးခံစားလိုက်ရတယ်။
“ပွတ်ပြွတ်--ဂလုပ်..........အားးးးးးးကောင်းတယ်”
အဲ့နောက်တော့စိုနေတဲ့စုလှိုင်ရဲ့စောက်စိဖုတ်လေးကိုဖြဲလိုက်တယ်။
“အားးးးးးးးးမလုပ်ပါနဲ့အမရှက်တယ်”
“မရှက်ပါနဲ့အထဲထိမြင်နေရတယ်”
ကျွန်တော်ကအဲ့လိုပြောလိုက်ပြီးစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုဖြဲပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကိုကျွန်တော့ရဲ့လျှာပြားကြီးနဲ့တစ်ချက်ပင့်လျှက်လိုက်တယ်။
“ပွတ်အာ့အင့်ဟင့်အင့်ယားတယ်အားးးးကောင်းတယ်ထက်ပြီးလျှက်ပေးပါလား’
စုလှိုင်ကအဲ့လိုပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲအချက်၂၀လောက်ဆက်တိုက်ပင့်ပင့်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။
“အားးးးယားးးတယ်အားးးအင့်ဟင့်”
ကျွန်တော့အဆက်မပျက်လျှက်လိုက်တာမို့လို့စုလှိုင်တစ်ယောက်ငြီးသံတွေနဲ့အတူကော့ကော့တက်လာတော့တာပေါ့။
စုလှိုင်တစ်ယောက်မျက်လုံးတွေကိုအတင်းပိတ်ထားပြီးအိပ်ယာခင်းကိုလက်တွေနဲ့ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆွဲထားပြီးကျွန်တော်လျှက်တာကိုခံနေတော့တာပေါ့။
ဘယ်ရမလဲကျွန်တော်လည်းစုလှိုင်တစ်ယောက်ကျွန်တော့ကိုတန်းတန်းဆွဲသွားအောင်လို့ပညာတစ်ခုကိုပြလိုက်တယ်။
အဲ့ဒါကစုလှိုင်စောက်ဖုတ်ကိုလျှက်တာကိုရပ်လိုက်ပြီစောက်ဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော့လျှာလေးကိုဖြည်းညှင်းစွာထိုးထည့်လိုက်၏။
“အားးးးးးးးးးးးးးအင့်ဟင့်အင့်အင့်အားးး”
ကျွန်တော့ရဲ့လျှာကစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းအသားလေးတွေကိုထိမိသွားတာမို့လို့စုလှိုင်တစ်ယောက်ကော့တက်သွားတော့တယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးလဲကော့တက်လာသလိုစုလှိုင်တစ်ယောက်ကြက်သီးတွေတဖြန်ဖြန်းထလာတော့တယ်။
အဲ့နောက်ကျွန်တော်ကစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကကျွန်တော့လျှာလေးကိုကလိလိုက်ချိန်မှာတော့စုလှိုင်တစ်ယောက်မခံနိုင်တော့ဘဲစောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်လာတော့တယ်။
“ပွတ်ပြွတ်ပွတ်ပွတ်အားးးအင့်ဟင့်အားးပြီးပြီအားးးပြီးပြီ”
စုလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲကထွက်လာတဲ့အရည်တွေကိုလည်းကျွန်တော်ကလျှက်လိုက်ပြီးမျိုချလိုက်တယ်။
“ကောင်းလားးအမ”
“အင်းကောင်းတယ်အားး”
စုလှိုင်ကကောင်းတယ်လို့ပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်ကျွန်တော့ရဲ့လက်ညှိုးလေးကိုစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုအတင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။
“အားးးးးးးးနာတယ်အားးးးးးး”
ကျွန်တော့လက်ညှိုးမှာလက်သည်းအနည်းငယ်ရှည်နေတာမို့လို့စောက်ဖုတ်အသားလေးတွေကိုပွန်းသွားစေတာပေါ့။
“ကောင်းလား”
“အင်းးအားးးနာတယ်”
စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာလက်ညှိုးကိုအသွင်းအထုတ်အချက်၂၀လောက်လုပ်လိုက်ပြီးချိန်မှာတော့စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်မှာအရည်အကျည်အနည်းငယ်ထွက်လာပါတော့တယ်။
“အားးအင့်အားးပြီးတော့မယ်အားးးအာ့”
“ကျွန်တော်ဆောင့်တော့မယ်ရလား”
“အင်း”
စုလှိုင်ကဆောင့်ဖို့အတွက်လက်ခံလိုက်တာမို့လို့ကျွန်တော့ရဲ့လက်ကိုစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖောက်ထဲကိုဆောင့်ဆောင့်ပြီးသွင်းလိုက်တာပေါ့။
ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်၅ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေအရည်ကြည်တွေဆက်တိုက်ထွက်လာပါတော့တယ်။
အရည်ကျည်တွေနဲ့အတူစုလှိုင်တစ်ရဲ့ခါးကတစ်ချက်ကော့တက်သွား၏။
အဲ့နောက်ငြီးသံတွေအဆက်မပြက်ထွက်လာတော့တာပေါ့။
“အားးးးကောင်းလိုက်တာအားးးးကောင်းတယ်အစ်ကိုအားးးးးးးးးးးးးးးကောင်းတယ်အားးး”
စုလှိုင်ကော့တက်ပြီးအော်တဲ့အသံကကျွန်တော့ကိုပိုပြီးထန်လာစေပါတော့တယ်။
“အမကျွန်တော့အစ်မကိုလိုးတော့မယ်”
“အင်းလိုးပါတော့နော်အမခံချင်ပြီ”
စုလှိုင်အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်အံ့သြသွားတယ်။
ကျွန်တော်ကစုလှိုင်ကိုကာမအရသာတွေနဲ့အများကြီးစည်းရုံးရမယ်ထင်ထားတာ။
အခုတော့သူကိုယ်တိုင်စိတ်ပါနေပြီလေ။
“အစ်မစောက်စိကိုမောင်လေးလီးထိတ်နဲ့ပွတ်ပေးပါနော်”
“အင်း”
စုလှိုင်ကအဲ့လိုပြောလိုက်တော့ကျွန်တော်လည်းတွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲကျွန်တော့ရဲ့ရှည်လျားထောင်းမက်တဲ့လီးကြီးနဲ့စုလှိုင်ရဲ့စောက်စိကိုပွတ်ပေးတော့တာပေါ့။
“အင်းးးးးအားးးးအင့်ဟင့်အားးကောင်းတယ်အားး”
ကျွန်တော်တစ်ချက်နှစ်ချက်ဘဲပွတ်ရသေးတယ်စုလှိုင်ကငြီးသံတွေကထွက်လာပါပြီ။
“ကောင်းလားအမ”
“အင်းကောင်းတယ်အားးးးအင့်ဟင့်အားးယားတယ်ခက်ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ပေးအားး”
စုလှိုင်ကခက်ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ပေးဖို့တောင်းဆိုတော့ကျွန်တော်လည်းကျွန်တော့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးသူ့ရဲ့စောက်စိလေးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့အကြိမ်ကြိမ်ပွတ်ပြီးဆွဲပေးလိုက်တယ်။
တစ်ခါပွတ်တိုင်းတစ်ခါထိထိမိမိပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
တစ်ခါပွတ်တိုင်းလည်းစုလှိုင်တစ်ယောက်ကော့ကော့တက်လာပြီးငြီးသံတွေကလည်းအံ့မခန်းအောင်ကိုထွက်လာတာပေါ့။
စုလှိုင်ကအပျိုစဥ်လေးဆိုတော့ထွက်မှာဘဲလေလို့ကျွန်တောတွေးလိုက်ပါတယ်။
အချက်၂၀လောက်ကျွန်တော့လီးကြီးနဲ့စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုပွတ်ဆွဲအပြီးမှာတော့စုလှိုင်တစ်ယောက်ကော့ပြန်လန်သွားတယ်။
ကျွန်တော်ကစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့တစ်ခါစမ်းကြည့်လိုက်တော့စိုစပြုလာပါပြီ။
“အားးအင့်ဟင့်အားးးမောင်လေးအစ်မကိုလိုးပေးပါတော့နော်”
“အင်းအမမောင်လေးလိုးတော့မယ်နေ”
“အင်း”
ကျွန်တော်ကစုလှိုင်ကိုအဲ့လိုပြောလိုက်ပြီးကျွန်တော့လီးကြီးကိုပွတ်တာရပ်လိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့တေ့လိုက်တာပေါ့။
ပြီးတော့လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲကိုဖိချလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ဗွတ်ဖွတ်အားးးးးးးးးးးးးး”
လီးကြီးကစောက်ဖုတ်ထဲကိုတည့်တည့်မက်မက်ကြီးနစ်ဝင်သွား၏။
လီးကြီးနစ်ဝင်သွားတာနဲ့အတူစုလှိုင်တစ်ယောက်ကော့ပြန်ကာအသံကုန်ဟစ်အော်တော့တာပေါ့။
စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးမှာအလွန်ကျဥ်းသောကြောင့်ကျွန်တော်လီးဝင်ဖို့အားတော်လေးသုံးလိုက်ရတာပေါ့။
လီးထိပ်လေးဒစ်ကြီးတင်သွားချိန်မှာစောက်ဖုတ်အတွင်းတစ်ခုခုကလီးကြီးထက်မဝင်တော့အောင်ခံနေတော့တယ်။
ဒစ်သာတင်သွားပင်မဲ့ကျွန်တော့တစ်ကိုယ်လုံးဓာတ်လိုက်သလိုကျင်ကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။
ပြီးတော့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးယားတက်လာတော့တာပေါ့။
“အားးးကောင်းလိုက်တာအမ”
“အင်းငါရောဘဲအားးးအင့်အထဲမှာယားတက်လာတယ်တစ်မျိုးကြီးဘဲ”
ကျွန်တော်စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေပြီးလီးကြီးကိုတစ်ဆုံးထုတ်လိုက်ပြီးခက်ကြမ်းကြမ်းလေးစောက်ဖုတ်ကိုဆောင့်ချလိုက်၏။
“ဘုန်းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးအင့်ဟင့်အားးးအရမ်းယားတက်လာပြီးအားးနာလည်းနာတယ်”
သို့သော်တင်းခံနေဆဲဖြစ်၏။
ကျွန်တော်သဘောပေါက်လိုက်၏ဒါဟာအပျိုအမှေးပါးဆိုတာကိုပေါ့။
ကျွန်တော်လည်းစုလှိုင်ရဲ့အပျိုအမှေးပါးကိုဖောက်ရတော့မယ်ဆိုတော့ရင်တွေအရမ်းခုံသွားတာပေါ့။
ပြီးတော့နောက်တစ်ခါလီးကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက်တစ်ခေါက်ထက်ဆောင့်လိုက်တာပေါ့။
“ဘုန်းးးးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးအင့်အမေ့အားးးနာတယ်အားသေပါပြီအားးးးးး---ဖျက်”
နောက်တစ်ခေါက်ကျွန်တော်ထက်ဆောင့်လိုက်တာပေါ့။
ဒီတစ်ခါတော့အားပြင်းပြင်းနဲ့ခက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်တာမို့လို့စုလှိုင်တစ်ယောက်အသံအကျယ်ကြီးငြီးကာကော့တက်လာတော့၏။
ဖျက်ကနဲအသံနဲ့တူကျွန်တော့လီးကြီးကစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုတစ်ဆုံးဝက်သွား၏။
အပျိုအမှေးပါးပျက်သွားတာနဲ့အတူကျွန်တော့တစ်ကိုယ်လုံးကလိထိုးသလိုယားတက်လာ၏။
ဒါဟာကမအရသာဖြစ်မယ်လို့ကျွန်တော်သဘောပေါက်လိုက်တာပေါ့။
စုလှိုင်မှာလည်းထို့အတူပင်ဖြစ်၏။
စုလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲအတွင်အတော်လေးကိုယားတက်လာတာနဲ့အတူအပျိုအမှေးပါးပျက်သွားတာမို့လို့သွေးစများပါထွက်လာတော့တာပေါ့။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးအင့်ဟင့်အားးးးး”
ကျွန်တော်အရမ်းဒီအရသာကိုလိုချင်လာတာမို့လို့စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုကျွန်တော့ရဲ့လီးကြီးနဲ့အကြိမ်ကြိမ်ဆောင့်ပြီးလိုးလိုက်တော့တာပေါ့။
“ဘုန်းဘုန်ဘုန်းဘုန်းဘုန်းအားးးးးအားးမောင်လေးအားးးကောင်းတယ်အားးးမောင်လေးနာနာဆောင့်ပေးအား”
ကျွန်တော်လည်းမြန်နိုင်သမျှမြန်မြန်နဲ့ကြမ်းနိုင်သမျှကြမ်းကြမ်းစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုကျွန်တော့လီးနဲ့ဆောင့်လိုက်တော့တာပေါ့။
အချက်၃၀လောက်ခက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပြီးချိန်မှာကျွန်တော်ပြီချင်လာပါတယ်။
စုလှိုင်လည်းထို့အတူပါဘဲ။
“ဘုန်းဘုန်းဘုန်းဘုန်းအားးးးးးးပြီးတော့မယ်အစ်မအားးးးး”
“အစ်မကောဘဲ.....အထဲမှာတော့မပြီးပါနဲ့အားးးးးးးးးး”
“ပြီးမှာဘဲအထဲမှာပြီးမှအရသာရှိတာ”
“မလုပ်ပါနဲ့အထဲမှာတော့မပြီးပါနဲ့မောင်လေးအားးးးးး”
စုလှိုင်စကားမဆုံးခင်မှာဘဲကျွန်တော်လီးရည်တွေကိုစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်၏။
လီးရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တာနဲ့စုလှိုင်တစ်ယောက်ကော့တက်သွား၏။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးအင့်ဟင့်အာ့အင့်အင့်ဟင့်အထဲမှာပြီးသွားပြီ”
စုလှိုင်ကသူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုကျွန်တော့ဆီကော့တက်ပြီးပြန်ကျကာပြီးသွား၏။
“အားးးအင့်”
ကျွန်တော်လည်းစုလှိုင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်လှဲချလိုက်၏။
ကျွန်တော့လီးကြီးကိုတော့စုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှပြန်မထုတ်ဘဲထည့်ထားလိုက်သေးတာပေါ့.
“အစ်မကောင်းလားဟင်”
“အင်းမင်းကလူဆိုးလေးဘဲအထဲမျာမပြီးပါနဲဆို”
“အစ်မကလည်း”
ကျွန်တော်ကအဲ့လိုပြောလိုက်ပြီးစုလှိုင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်ဖမ်းဆွဲပြီးနမ်းလိုက်တာပေါ့။
စုလှိုင်ကလည်းငြိမ်ငြိမ်လေးခံရှာပါတယ်။
အဲ့နောက်ကျွန်တော်ကစုလှိုင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကျွန်တော့ရဲ့လျှာလေးကိုတစ်ချက်ထည့်လိုက်တယ်။
စုလှိုင်ကလည်းတုံ့ပြန်စွာနဲ့ဘဲသူ့ရဲ့လျှာလေးနဲ့ကျွန်တော့ရဲ့လျှာလေးကိုပြန်ပြီးထိတွေ့လိုက်၏။
အဲ့နောက်တော့စုလှိုင်နဲ့ကျွန်တော်လျှာတွေအပြန်အလှန်ကလိလိုက်ကြတာပေါ့။
ကျွန်တော့ရဲ့လီးကြီးကလည်းပြန်ပြီးထောင်မက်လာတော့တာပေါ့။
“ပြွတ်ပြွတ်ပွတ်.အားးးးးးးးးး..အစ်မကျွန်တော့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးမှာလား”
“အင်းမောင်လေးကအစုပ်ခံခင်လို့လား”
“အင်း”
“ဒါဆိုအစ်မကစုပ်ပေးမှာပေါ့”
ကျွန်တော်လည်းစုလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာထည့်ထားတဲ့လီးကြီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်တာပေါ့။
“ပြွတ်ဇွတ်ဇွပ်အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအင့်ဟင့်ပေးမောင်လေးလီးအစ်မစုပ်ပေးမယ်”
အဲ့နောက်ကျွန်တော်ကမက်တပ်ရပ်စုလှိုင်ရဲ့ပါးစပ်နားကိုကျွန်တော့လီးကြီးတော့ပေးလိုက်တာပေါ့။
စုလှိုင်ကတော့ဒူးထောက်လိုက်၏။
အဲ့နောက်ကျွန်တော့ရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုစုလှိုင်ကသူ့ရဲ့လျှာပြားလေးနဲ့တစ်ချက်ပင့်လျှက်လိုက်၏။
“အားးးးးးးးးးးးးကောင်းတယ်အမကျွန်တော့လီးကြီးအေးသွားတာဘဲ”
“ဟီးးးးးအင်းပါနောက်ထက်ထပ်ပြီးလျှက်ပေးပါ့မယ်”
စုလှိုင်ကတစ်ချက်ပင့်လျှက်လိုက်တော့လီးကြီးတစ်ခုလုံးအေးသွားသလိုခံစားလိုက်ရတာပေ့ါ။
အဲ့နောက်စုလှိုင်ကကျွန်တော့လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးကိုပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်တယ်။
“ပြွတ်ပွတ်ပြွတ်အားးးးကောင်းတယ်အားး”
အဲ့နောက်သူ့ပါးစပ်နဲ့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီးကျွန်တာ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးတာပေါ့။
ကျွန်တော်လည်းအချက်၃၀လောက်ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်စုလှိုင်ရဲ့ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးချိန်မှာတော့ပြီးချင်လာတော့တာပေါ့။
“ပြွတ်ပွတ်ပွတ်ပြွတ်အွတ်အွတ်အွတ်”
“အားးအစ်မပြီးတော့မယ်အစ်မပါးစပ်ထဲမှာပြီးချင်တယ်အားး”
ကျွန်တော်ကအဲ့လိုပြောလိုက်တာမို့လို့စုလှိုင်ကကျွန်တော့လီးကိုစုပ်နေတာရပ်လိုက်တယ်။
“အစ်မမင်းကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်”
စုလှိုင်အဲ့လိုပြောပြီးကျွန်တော့လီးကြီးကို၁၀ချက်၁၅ချက်လောက်ကွင်းထုပေးလိုက်တယ်။
ပြီးတော့လျှာဖျားလေးနဲ့ကျွန်တော့လီးကြီးကို၄ချက်လောက်ပင့်ပြီးကလိပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ကျွန်တော်မခံနိုင်တော့ဘဲလီးရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့တာပေါ့။
“အားးးပြွတ်ဗွတ်ဗြွတ်--အားးပြီးပြီပြီးပြီ”
ကျွန်တော့လီးကြီးကထုတ်လိုက်တဲ့လီးရည်တွေကကိုစုလှိုင်ကသူရဲ့ပါးစပ်လေးနဲ့ခံပေးလိုက်ပြီးမျိုချလိုက်တယ်။
“ဂလု............အားးးးးးးးးးးးးးးးးး..ကောင်းလား”
“အင်း”
နောက်ထက်လီးရည်တွေကလည်းစုလှိုင်ရဲ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုပေပွသွားတော့တာပေါ့။
အဲ့နောက်ကျွန်တော်စုလှိုင်ကိုထွေးပွေ့ထားလိုက်ပြီးနို့သီးလေးတွေကိုချေကာစိတ်ဖြေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
“ဒီနေ့လိုးတာကောင်းလား”
“အင်းနောက်နေ့တွေလည်းဆက်ပြီးလိုးကြမယ်နော်အင်း”
အဲ့နေ့ကကျွန်တော့ရဲ့မှတ်မှတ်ရရအပျိုစဥ်လေးကိုပါကင်ဖောက်လိုက်ရတဲ့နေ့ပါဘဲ။
အဲ့နောက်ပိုင်းနေ့တိုင်းလိုလိုစုလှိုင်နဲ့ကျွန်တော်လိုးဖြစ်ပါတယ်။
ကြုံရင်ကြုံသလိုကျူရှင်ရဲ့နေရာတိုင်းမှာလိုးဖြစ်တာပေါ့ဗျာ။
ဒီအကြောင်းတွေကြောင့်ကျွန်တော်ကျူရှင်ပျော်ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်ဗျာ။
ပြီးပါပြီ
စာရေးသူ
MR-J
No comments:
Post a Comment